دود اگر بالا نشیند، کسر شأن شعله نیست جای چشم ابرو نگیرد،گر چه او بالاتر است... (صائب) در این بیت صائب با خود سخن میگوید و میفرماید ای صائب عیب و نقص خودت را دریاب و به فکر اصلاح ان باش و از گفتن عیب و ایراد مردم دوری کن و آبروی آنان را حفظ کن چرا که هر انسانی که عیب خودش را بداند و با فروتنی و تواضع آن را بپذیرد و درصدد اصلاحش باشد آن انسان از همه بالاتر و آگاه تر است اگر انسان خطا کار و بی اخلاقی که از انسانیت خود به دور است به علت حق خوری و گناه ، مقام و منزلت بالاتری نسبت به شخصی که درستکار میباشد پیدا کرده است مهم نیست چرا که این معیار سنجیدن ارزش انسان ها نمیباشد همانطور که جلبک و خزه های روی آب دریا که بالاتر است ارزشی ندارند بلکه ارزش واقعی در عمق و قعر دریا میباشد چرا که در عمق آن صدف و گوهر را میتوان یافت... جلودار بودن در یک جمع یا انجام یک کاری حتما به معنی ارزش بیشتر و اعتبار یک فرد نیست. افرادی که شناخته شدند و مشهور هستند حتما انسان های با ارزشی نیستند هستند افرادی که ناشناخته هستند ولی خیرشان به تعداد زیادی از انسان ها رسیده. درست مانند تفاوت کره اسب و کره خر. کره اسب پشت مادر خود راه می افتد و این کار او نشانه ضعف نیست بلکه نشانه نجابت اوست اما کره خر جلو تر از مادر خود حرکت می کند که این هم نشانه برتری او نسبت به کره اسب نیست... @sohrabimohammad