یکی از مؤلّفه‌های پیشرفت جوامع، اتّحاد آحاد مردم در اهداف، و هماهنگی در اقدام است و رهبری جامعه مهم‌ترین نقش را در ایجاد وحدت در جامعه برعهده دارد. از سویی دیگر تجربه‌ی تاریخی نشان می‌دهد هرگاه ملّتی، اقتران ذهنی بیشتری با رهبر جامعه داشته، در اقدام و عملیّات بهتر عمل کرده و توانسته است از رهبری و هدایت او بهره‌مند گردد. در مقابل نیز عبرتهای تاریخی متعدّدی نشان می‌دهد که چگونه با فاصله گرفتن نظام محاسباتی یک ملّت نسبت به ذهنیّتهای رهبر جامعه، چه زیانهای غیر قابل جبرانی به بار آمده است. رنجهای رسول اکرم و امیرالمؤمنین و امام حسن (علیهم‌السّلام) از این علّت ناشی شده است. اگر مردم زمانه‌ی امام حسن (علیه‌السّلام) توانسته بودند، افق فکری خود را با ایشان نزدیک کنند و به نبرد با سپاه شام ادامه داده بودند، بشریّت از جهات مختلف پیشرفتهای فوق‌العاده‌ای کرده بود. در تاریخ انقلاب اسلامی نیز ثمرات فراوانی از نزدیکی فکری و ذهنی و محاسباتی ملّت با رهبران انقلاب حاصل شده است. با این مقدّمات، معلوم می‌گردد که مطالعه‌ی آثار معظّمٌ‌له با هدف دریافت و فهم اندیشه‌ی ایشان از اهمّیّت بالای اجتماعی و فردی برخوردار است. البتّه برای به‌روز بودن لازم است تمامی بیانات و پیامهای ایشان، مورد مطالعه‌ی دقیق و تحلیل متنی قرار گیرد و توصیه‌ها و اوامر ایشان در اولویّت اقدام عملی آحاد مردم و مسئولان قرار گیرد. https://eitaa.com/hamim1/10 @hamim1