🔷 به اهانت عبدالرّحمن جامی به حضرت ابوطالب و پاسخ قاضی میرحسین یزدی 🔸بر اساس نسب و طریقت نقشبندیه و نوشته‌های عبدالرّحمن جامی، وی حنفی مذهب بوده است، امّا چون همه اهل سنت در حبّ اهل بیت علیهم‌السلام سخنانی دارند و جامی نیز در این رابطه اشعاری دارد، برخی او را شیعه دانسته‌اند. عده‌ای نیز او را متمایل به عقاید اشاعره و فقهای شافعی دانسته‌اند. لیکن خود او دربارۀ مذهب خود اینگونه سروده: ای مغ‌بچه از مهر بده جام می ام کآمد ز نزاع سنی و شیعه قی‌ام گویند که جامیا چه مذهب داری؟ صدشکر که سگ‌سنی و خرشیعه نی‌ام[۱] 🔹جامی نیز مانند برخی دیگر از صوفیان همچون مولوی[۲] و ابن عربی[۳] و خواجه عبدالله انصاری[۴]، حضرت ابوطالب علیه‌السلام را کافر دانسته و جسارت را تا به آنجا پیش می‌برد که ایشان را هم‌تراز ابولهب دانسته: بود بوطالب آن تهی ز طلب مر نبی را عمّ و علی را اب خویش نزدیک بود با ایشان نسبت دین نیافت با خویشان هیچ سودی نداشت ان نسبش شد مقر در سقر چو بولهبش[۵] 🔸قاضی میرحسین شافعی میبدی یزدی که این شعر را در واقع اهانت به امیرالمؤمنین علیه‌السلام دانسته، در پاسخ به عبدالرحمن جامی او را با عبدالرحمن بن ملجم قیاس کرده است: آن امام به حق ولی خدا کاسدالله غالبش نامی دو کس او را به جان بیازردند یکی از ابلهی یک از خامی هر دو را نام عبدرحمانست آن یکی ملجم این یکی جامی[۶] ✍️ پی‌نوشت: دربارۀ ایمان حضرت ابوطالب علیه‌السّلام روایات زیادی از اهلبیت علیهم‌السّلام وارد شده؛ از جمله آمده است که: «شخصی برای امام رضا علیه‌السّلام نامه‌ای نوشت و گفت که من در ایمان ابوطالب تردید کردم. امام علیه‌السّلام در جواب وی به آیه ۱۱۵ سوره نساء اشاره کرد و به او هشدار داد که کافر دانستن ابوطالب به لحاظ عقوبت اخروی، سرانجام بدی دارد».[۷] 📚منابع: ۱ـ جامی، دیوان کامل جامی، ص۸۹. ۲ـ ر.ک: مثنوی معنوی، دفتر ششم، بخش۳. ۳ـ ر.ک: فصوص الحکم، ص۱۳۰. ۴ـ ر.ک: کشف الأسرار و عده الأبرار، ج‏۹، ص۵۰۸. ۵ـ مثنوی هفت اورنگ، سلسلة‌الذهب، ص۴۸. ۶ـ قاضی سید نورالله شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۳، ص۱۳۳. ۷ـ ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۱۴، ص۶۸ / مجلسی، بحارالانوار، ج ۳۵، ص۱۱۰. 🆔 @ss_alavi_ir