سید سلمان علوی
... از ماجرای غزّه 🇵🇸 غروب در صدد ناله‌ای‌ست آهسته قلم شکسته، نفس بسته، سینه‌ها خسته هوا گرفته فضای
🔷 ماجرای یک بیت مجهول‌الشاعر مثنوی «از ماجرای غزّه» را اوایل آبان کامل و منتشر کردم. لیکن بخشهایی از این مثنوی را در دهه هشتاد گفته بودم. پس از دو دهه که از سرودن ابیاتی از این شعر گذشته، گمان داشتم یک بیت از این مثنوی متعلق به برادر عزیزم جناب محمدسعید میرزایی است: ستارگان همگی یک به یک شهید شدند و با گذشت زمان ماضی بعید شدند بنابراین به رسم امانت در کانال خودم هم پاورقی گذاشتم. (که البته الان پاک کردم) اما اخیرا مثنوی «امام کودکی‌ها» را که ایشان با این وزن و پیش از من گفته بودند، نگاه کردم، این بیت نبود. ساعتی پیش با محمد سعید تماس گرفتم؛ گفت بیت از ایشان نیست. حالا یا این بیت از خودم بوده و تشابه این بیت با بیت: زمانه خواست تو را ماضی بعید کند، ضمیر غایب مفرد کند شهید کند / الواح صلح باعث اشتباه شده، و یا از شاعر دیگری است که نمی‌شناسمش. دوستان شاعر، چنانچه پیش از این بیت را شنیده و صاحبی برایش را می‌شناسند اطلاع دهند. 🆔 @ss_alavi_ir