9.22M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
احتمالا این جمله را بارها شنیده‌اید که «سواد شعور نمیاره»! چند ماه است که به خاطر تألیفی که به بنده سپرده شده، سرگرم مطالعه و پژوهش دربارۀ نهضت مشروطه‌ام. داستان مشروطه گره خورده با جریان و جریان روشنفکری آغازی دارد پیش‌تر از مشروطه. در این چندماه مطالعه بارها غیظ کردم و بارها بغض کردم و هربار از خدا خواستم تا عمری به من بدهد و فرصتی تا دربارۀ روشنفکری ـ آنچنانکه بود و هست ـ بنویسم. بی‌غیرتانی که تا توانستند برای ایرانیان از چرب و شیرین غرب گفتند و تا توان داشتند بر پیکر اسلام و استقلال خنجر زدند. جریان خودبرتربینی که هر بار در تاریخ قیامی بود و خون و خطری ــ همچون غائلۀ مسجد شاه ــ غائبان میدان بودند و همینکه سایۀ عافیت می‌دیدند به میدان می‌آمدند تا عرصه را به دست گیرند و قانون بنویسند! هرجا و هر وقت که می‌شد به روحانیت می‌تاختند، ولی وقتی انقلاب امثال میرزای شیرازی را می‌دیدند رنگ عوض می‌کردند تا خود را در زمره انقلاب‌آفرینان معرّفی کرده باشند. پفیوزهایی که آن سو برای انعقاد قراردادهای استعماری رشوه‌های محیّرالعقول می‌گرفتند و این سو مقابل قاجار پرچم ضدّیت با استعمار بلند می‌کردند! همینقدر مهوّع، همینقدر کثیف! جریان روشنفکری همین است؛ از میرزا فتحعلی آخوندزاده تا سروش. جریان روشنفکری همین است؛ همین آقا که در این مصاحبه می‌بینید! همین آقای باسواد!!! 🆔 @ss_alavi_ir