ایشان [پدرم] به فضل و علم و اجتهاد معروف، و نزد علمای بزرگی مانند میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی درس خوانده بود. عفیف و باحیا بود و نسبت به مال منال، از مناعت طبع برخوردار بود. در میانه بازار مشهد که محل کسبه و تجار و سرمایه داران است، امامت مسجدی را داشت؛ اما چشمی به مال مردم نداشت و چنین چیزهایی را نمی پسندید؛ یعنی در اوج بلندطبعی میزیست.
...گاهی به سبب تنگدستی ناگزیر می‌شد کتاب‌هایش را که بسیار مورد عشق و علاقه‌اش بودند بفروشد.
...من در خانه پدر از فقر چیزهایی دیدم که در خانه‌ی علمای دیگر کمتر دیده می‌شود. پدر هیچگاه از ناداری و تنگدستی خود با کسی سخن نگفت، بلکه برعکس، به سبب مناعت طبع و توجه به وضع ظاهر، مردم ایشان را فردی توانگر می‌پنداشتند.
#کتاب_خون_دلی_که‌لعل_شد
#کتاب_پیش_نیاز
#فصل_اول
@t_manzome_f_r
مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری