آيت‌الله خامنه‌ای خود را به معنای حقیقی کلمه از "عشاق امام" و معاصرت و معاشرت با امام را یکی از "اقبال‌های انسان" می‌دانند. ایشان در مورد تأثیر این علاقه بر خود و ثمره‌اش در راهبری انقلاب می‌گویند: اینجا خانه امید ماست. من الان در ماشین با خودم فکر می‌کردم که سال‌های متمادی -در این نزدیک به چهل سال- این عشق و رابطه قلبی بین ما و امام بود. این‌که ما توانستیم این راه را که آسان هم نبوده -چه در دوره قبل از انقلاب، چه بعداز انقلاب‌- چنین بی‌زاویه و بی‌مشکل حرکت بکنیم، یکی از مهم‌ترین عواملش این علاقه به امام عزیز "رضوان‌الله‌علیه"، منهای مسائل مربوط به استادی ایشان و رهبری ایشان و بقیّه‌ی جهاتی که ایشان داشتند، بود. شخص امام خمینی در دل ما جایی داشت که هرگز نظیر او را برای هیچ‌کس دیگر در دل خودمان نیافتیم؛ تا امروز هم نیافتیم. #کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی #کتاب_از_نیمه_خرداد #بخش_یکم @t_manzome_f_r مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری