نقطه‌ی اساسی كار امام راحل، این بود كه در اراده‌ی الهی و تکلیف شرعی محو می‌شد. هیچ چیزی برایش غیر از انجام تکلیف مطرح نبود. واقعا او مصداق ایمان و عمل صالح بود. ایمانش به استحکام كوه‌ها می‌مانست و عمل صالحش با خستگی ناپذیری باور‌نکردنی توأم بود. آنچنان در تداوم عمل صبور و كوشا بود كه انسان را دچار حیرت می‌كرد. به همین خاطر، هدف‌های بزرگ قابل وصول شد و دست یافتن به قله‌ها امکان‌پذیر گردید. ۱۳۶۸/۰۳/۱۶ #کتاب_پنجم_سیر_مطالعاتی #کتاب_امام_خمینی #صفحه ۳۴ @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری