عدالت‌خواهی گسترده، اقتضائات خودش را دارد... عدالت‌خواهی و عدالت‌گستری، نقطه‌ی ثقل و مسأله‌ی محوری حکومت حضرت ولی‌عصر "ارواحنافداه" است. در روایات مرتبط با امام زمان و حکومت او، مسأله‌‌ی بیش از هر موضوع دیگری به چشم می‌خورد. آن‌ عدالتی را که همه‌ی انبیاء و اولیاء الهی به دنبال تحققش بودند، امام زمان محقق خواهد کرد. نکته‌ی قابل توجه در فهم عصر ظهور مهدوی این است که مسأله‌ی امام زمان، عدالت‌گستری فردی نیست، بلکه آنچه رخ‌ خواهد داد، همه در قالب حکومت و دولت، آن هم در ساحت دنیا و نه یک جای محدود، خواهد بود. با این حساب باید اقتضائات این نوع حکومت داری را هم در نظر گرفت. قطعا حضرت حجت (سلام‌الله‌علیه) به طریقِ معجزه و ابزار ماوراء‌الطبیعه امورات حکومت را مدیریت نخواهند کرد. همچنین در یک حکومت‌، اجرای تمامی امور بر عهده حاکم نیست. همچنین کارگزاران حکومت مهدوی، از عصمت برخوردار نیستند. همچنین زالوصفتان فاسدِ اشرافی، مانع از اجرای عدالت خواهند شد. با این حساب، عدالت اجتماعی در حکومت مهدوی در یک فرآیند پیچیده و پرچالش و زمان‌بر محقق می‌شود، نه دفعهً و یکباره. سوال: بعد از ظهور امام زمان و تشکیل حکومت مهدوی، آیا ممکن است عده‌ای از طرفداران حکومت حضرت و عدالت‌خواهان، بدون در نظر گرفتن اقتضائاتِ حکومت و چالش‌های متعدد، از عدالت‌خواهی امام زمان و حکومتش خسته و ناامید شوند؟! اگر جواب شما هم به این پاسخ "آری" است، به فرازی که در بیانیه گام دوم، ریشه‌ای‌ترین جهاد را، امیدآفرینی معرفی می‌کند، بیشتر توجه فرمایید. @t_manzome_f_r ▫️مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری