دوره ی و ... ۲۵۰_ساله ، دوره ی سکوت یا همکاری امام با این قدرت هاست. جامعه ی نوپا و جدیدالولاده ی با وجود دشمنان قدرتمند و ضربت خورده ی خارجی، و با وجود عناصر تازه مسلمان و درست جانیافتاده ی مسلمان، به هیچ وجه تاب دودستگی و اختلافِ صفوف را ندارد. کمترین رخنه ای در پیکر استوار این جامعه می تواند همچون تهدیدی نسبت به اصل و اساس آن باشد، از طرفی زاویه ی انحراف واقعیت از حقیقت، آنچنان فاحش نیست که برای کسی همچون قابل تحمل نباشد و شاید به همین جهات به این شاگرد برگزیده ی خود فرمان داده بود که در برابر چنین حوادثی صبر و تحمل پیشه سازد. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۴ @t_manzome_f_r