عزیز کرده 📌 خیلی کار هست که خدا اراده کرده در عالم انجام دهد. اما قلهٔ آنها: وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُواْ فِي ٱلْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّة وَنَجْعَلَهُمُ ٱلْوَٰرِثِينَ(۱)، این است. خارج کردن مردم از استضعاف. به خاک مالیدن بینی استکبار. شکستن کمر طاغوت. از ابتدای خلقتِ بشر در این دوره - که می‌گویند حدود ده‌هزار سال می‌گذرد - تاکنون، قلهٔ کارهای خدا همین بوده. همهٔ آن کارهای دیگر، برای این است. این کار هم فقط از یک راه انجام می‌پذیرد: لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ. اگر مردم به‌پا خیزند. فرمود من همه کار کردم تا مردم به‌پا خیزند که اگر این شد، بقیه همه انجام می‌شود: لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِٱلْبَيِّنَٰتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ ٱلْكِتَٰبَ وَٱلْمِيزَانَ لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ.(۲) فقط قدرت مردم است که می‌تواند ارادهٔ الهی را محقق سازد. 📌 در امت‌های گذشته، پیامبر بود، کتاب بود، امام بود، اما آنچه نبود، قیام مردم بود. مردم بلند نشدند، نایستادند، آنها به زمین چسبیدند: وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى ٱلْأَرْضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ.(۳) نشد آنچه باید می‌شد، ارادهٔ خدا محقق نشد، چون مجرای تحقق بوجود نیامد. حتی در عصر نبی‌اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هم امت، امتی نبود که بتواند مجرای ارادهٔ خدا باشد. حالا آنان را با ملت مسلمان ایران مقایسه کنید و ببینید فاصلهٔ ره از کجا تا به کجاست! و راست گفت آن پیر سفر کرده: "‏من با جرأت مدعى هستم که ملت ایران و تودهٔ میلیونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله (صلى‌الله‌علیه‌وآله) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین‌بن‌على (صلوات‌الله‌و‌سلامه‌علیهما) مى‌باشند. آن حجاز که در عهد رسول الله (صلى‌الله‌علیه‌وآله)، مسلمانان نیز اطاعت از ایشان نمى‌کردند و با بهانه‌هایى به جبهه نمى‌رفتند، که خداوند تعالى در سورهٔ «توبه» با آیاتى آنها را توبیخ فرموده و وعدهٔ عذاب داده است(۴) و آنقدر به ایشان دروغ بستند که به حسب نقل، در منبر به آنان نفرین فرمودند، و آن اهل عراق و کوفه که با امیرالمؤمنین آنقدر بدرفتارى کردند و از اطاعتش سر باز زدند که شکایات آن حضرت از آنان در کتب نَقل و تاریخ، معروف است. و آن مسلمانان عراق و کوفه که با سیدالشهدا (علیه‌السلام) آن شد که شد. و آنان که در شهادتِ حضرت دستْ آلوده نکردند، یا گریختند از معرکه و یا نشستند تا آن جنایت تاریخ واقع شد. اما امروز مى‌بینیم که ملت ایران از قواى مسلح نظامى و انتظامى و سپاه و بسیج تا قواى مردمى از عشایر و داوطلبان و از قواى در جبهه‌ها و مردم پشت جبهه‌ها، با کمال شوق و اشتیاق چه فداکاری‌ها مى‌کنند و چه حماسه ها مى‌آفرینند. و مى‌بینیم که مردم محترم سراسر کشور چه کمک‌هاى ارزنده مى کنند. و مى‌بینیم که بازماندگان شهدا و آسیب دیدگان جنگ و متعلقان آنان با چهره هاى حماسه آفرین و گفتار و کردارى مشتاقانه و اطمینان بخش با ما و شما روبه رو مى شوند. و این‌ها همه از عشق و علاقه و ایمان سرشار آنان است به خداوند‏ ‏‏متعال و اسلام و حیات جاویدان. در صورتى که نه در محضر مبارک رسول اکرم (صلى‌الله‌علیه‌و‌آله) هستند، و نه در محضر امام معصوم (صلوات‌الله‌علیه) و انگیزهٔ آنان ایمان و اطمینان به غیب است. و این رمز موفقیت و پیروزى در ابعاد مختلف است. و اسلام باید افتخار کند که چنین فرزندانى تربیت نموده، و ما همه مفتخریم که در چنین عصرى و در پیشگاه چنین ملتى مى‌باشیم"(۵). 📌 تاریخ ایران، مملوّ است از صلابت، شجاعت، بزرگی، ایستادگی، حماسه و سلحشوری. اما واقعیت این است که انقلاب اسلامی، ظرفیت‌های بی‌شمارِ ملت ایران را شکوفا کرد. انقلاب و نفس مسیحایی امام و خلف صالحش، شکوه، عظمت و بزرگی ملت ایران را اول به خودشان و بعد به جهان نشان داد. ملت ایران در قریب به پنجاه سال گذشته در تمام امتحان‌های سخت و دشوار، در تمام آنچه خدا از آنها خواسته، با موفقیت و سربلندی، بهترین نمره را گرفتند. به یقین می‌گویم این ملت همان است که بناست مهم‌ترین کار خدا را به ثمر برساند. ارادهٔ این ملت، مجرای ارادهٔ خداست. این ملت است که کمر استکبار را می‌شکند، این ملت است که بینی طاغوت را به خاک می‌مالد. بدین جهت عنایت خدا به این ملت با هیچ‌کدام از اقوام و ملل گذشته قابل مقایسه نیست. این ملت عزیز کردهٔ خداست. این کشور، حرم خداست، این کشور حریم ناموس خداست. این ملت است که در مسیر شکست ظالمین و مستکبرین عالم پیشگام است. بدانید که روز به روز، عزت، اقتدار و قدرت این ملت بیشتر خواهد شد، باذن‌الله و قوته. ۱. سورهٔ قصص، ۵ ۲. سورهٔ حدید، ۲۵ ۳. سورهٔ اعراف، ۱۷۶ ۴. سورهٔ توبه، ۳۸ و ۳۹ ۵. صحیفهٔ امام، ج ۲۱، ص ۴۱۰ @fakhrian_ir