از کتاب یعنی آن کسانی که حوزه حاکمیتشان خودشان است، مواظب خودشان باشند. آن کسانی هم که حوزه حاکمیتشان از شخص خودشان وسیع‌تر است ، هم مواظب خودشان باشند هم مواظب دیگران باشند. آن کسانی که در راس‌اند، هم مواظب خودشان باشند، هم مواظب کل جامعه که به سمت دنیاطلبی، به سمت دل بستن به زخارف دنیا و به سمت خودخواهی نروند. این معنایش آباد نکردن جامعه نیست؛ جامعه را آباد کنند و ثروت‌های فراوان به‌وجود آورند؛ اما برای خودشان نخواهند؛ این بد است. معنای این نیست که انسان خیلی عبادت کند معنای این است که انسان در هر کار، از تصمیم و عمل خود مراقبت کند. در کلمات فرزانگان گذشته‌ی ما این مثال تکرار شده‌است که از کسی پرسیدند "تقوا چیست؟" در پاسخ گفتند: آیا هرگز در مسیری که خار زیادی در سطح آن باشد قدم برداشته‌ای؟ وقتی در میان خارستانی عبور می‌کنید طوری قدم بر‌می دارید که خار به لباس شما نگیرد و ساق پایتان را آزرده نکند، این است. یعنی با دقت گام برداشتن. @t_manzome_f_r