#خاطرات_رهبر_انقلاب ۵۷ به حقانیت امام و حمایت خدا از او اعتقاد داشتم ...ادامه گفتم خیلی خوب. کاغـذ را گرفتم، بردم خـدمت امام، جماران؛ گفتم: آقا! این آقایان فرماندهان ما هسـتند و ما دار و ندار نظامیمان دست این‌هـاست. این‌هـا این جوري می‌گوینـد؛ می‌گوینـد مـا هواپیماهـاي جنگیمـان تـا حـداکثر مثلاً پانزده شانزده روز دیگر دوام دارد و آخرین هواپیمایمان که هواپیماي سی۱۳۰ است و ترابري است، تا سـی روز و سـی‌وسه روز دیگر بیشتر دوام ندارد. بعدش، دیگر ما مطلقاً هواپیما نـداریم. امام نگاهی کردند، گفتند-حالا نقل به مضـمون می‌کنم، عین عبارت ایشان یادم نیست؛ ً احتمالا جائی عین عبارات ایشان را نوشـته باشم- این حرف‌ها چیست! شـما بگوئید بروند بجنگند، خدا می‌رساند، درست می‌کند، هیچ‌طور نمی‌شود. منطقاً حرف امام براي من قانع کننـده نبود؛ چون امام که متخصـص هواپیما نبود؛ اما به حقانیت امام و روشـنائی دل او و حمایت خدا از او اعتقاد داشـتم، می‌دانستم که خداي متعال این‌مرد را براي یک کار بزرگ برانگیخته و او را وا نخواهد گذاشت. این را عقیده داشتم. لـذا دلم قرص شـد، آمـدم به این‌ها-حالا همان روز یا فردایش، یادم نیست -گفتم امام فرمودنـد که بروید همین‌ها را هرچی می‌توانید تعمیر کنیـد، درست کنید و اقدام کنید. همان هواپیماهاي اف ۵ و اف ۴ و اف۱۴ و این‌هائی که قرار بود بعد از پنج شش روز بکلی از کـار بیفتـد، هنوز دارد تو نیرو هوائی ما کار می‌کنـد! بیست و نُه سال از سال ۵۹ می‌گـذرد، هنوز دارند کار می‌کنند! البته تعدادي از آن‌ها توي جنگ آسـیب دیدنـد، ساقط شدنـد، تیر خوردنـد، بعضـیشان از رده خارج شدنـد، اما از این طرف هم در قبال این ریزش، رویشـی وجود داشت؛ مهندسـین ما در دسـتگاه‌هاي ذيربط توانسـتند قطعات درست کننـد، خلأها را پر کنند و بعضـی از قطعات را علی‌رغم تحریم، به کوري چشم آن تحریم کننده‌ها، از راه‌هائی وارد کنند و هواپیماها را سـرپا نگه دارند. علاوه بر این‌ها، از آن‌ها یاد بگیرند و دو نوع هواپیماي جنگی خودشان بسازند. الان شما می‌دانید که در نیروي هوائی ما، دو نوع هواپیماي جنگی- البته عین آن هواپیماهـاي قبلیِ خود مـا نیست، امـا بالاخره از آن‌ها اسـتفاده کردنـد. مهنـدس است دیگر، نگاه می‌کنـد به کاري، تجربه می‌انـدوزد، خودش طراحی می‌کنـد- دو کابینه‌ي براي آموزش و یک کابینه‌ي براي تهاجم نظامی، ساخته شـده. علاوه بر این که همان‌هائی هم که داشتیم، هنوز داریم و توي دسـتگاه‌هاي ما هست. این، توکل به خـداست؛ این، صـدق وعده‌ي خداست. وقتی خداي متعال با تأکید فراوان و چنـد جانبه می‌فرمایـد: «و لینصـرّن الله من ینصـره»؛ بی‌گمان، بی‌تردید، حتماً و یقیناً خداي متعال نصـرت می‌کند، یاري می‌کند کسانی را که او را، یعنی دین او را یاري کننـد- وقتی خـدا این را می‌گویـد- من وشـما هم می‌دانیم که داریم از دین خـدا حمایت می‌کنیم، یاريِ دین خدا می‌کنیم. بنابراین، خاطر جمع باشـید که خدا نصـرت خواهدکرد. بیانات در دیدار اعضاي دفتر رهبري وسـپاه ۱۳۸۸/۵/۵ #خاطرات #سید_علی_خامنه_ای #تبیین @t_manzome_f_r