"وَسَارِعُوا اِلَی مَغفِرَتِِ مِن رَبِّکُم"۲، میدان مسابقه است اینجا، میدان پیشی گیری و مسارعه است. پیشی بجویید، سبقت بجویید. ای انسانی که برای یک وجب زمین و یک مقدار آب و گِل در فلان منطقه‌ی عالم، حاضری سبقت بگیری، حاضری دیگران را عقب بگذاری، حاضری تمام قوا و نیروهایت را به کار بزنی، استخدام کنی، تا بتوانی در مزایده‌ی فلان زمین، در به دست آوردن فلان سرمایه، در تصرف کردن فلان مغازه، در گرفتن فلان گوشه فلان مملکت، در دائر کردن فلان کمپانی در فلان منطقه‌ی عالم، در تحصیل امتیازات مادیِ هر چه بیشتر؛ برای این‌ها حاضری مسابقه بدهی، سرعت بگیری، دیگران را عقب بگذاری، اگرچه شرافت‌ها و فضیلت‌ها را هم زیر پا گذاشته باشی، ای انسان! به تو نمی‌گویند سرعت مگیر، به تو نمی‌گویند در خانه بخواب، نیروهایت را به کار مزن؛ آن کسی که به نام دین به تو این سخن را می‌گوید، دروغ می‌گوید و نمی‌داند. دین نمی‌گوید نیروهایت را متوقف بگذار، دین می‌گوید سرعت بگیر هر چه بیشتر، مسابقه بده هر چه زیادتر، اما به سوی چه؟ به سوی چیزی که شایسته‌ی توست، نه به سوی یک وجب آب و گِل، نه به سوی فلان مبلغ ناچیز، نه به‌سوی زندگی مادیِ دنیا که هر چه باشد، برای تو کوچک و کم است‌. ای انسانِ بزرگ! به سوی چیزی که با عظمت تو، با مقام تو سازگار باشد _که انسان عالی‌ترینِ موجودات این جهان است، بزرگ‌ترینِ عظمت‌های وجود، بعد از پروردگار، در همین کالبد کوچک و محدود است_ ای انسانِ بزرگ، سرعت بگیر، مسابقه بده، اما به سوی چه؟ اِلَی مَغفِرَتِِ مِن رَبِّکُم... سرعتت به سوی آن بهشت برین الهی باشد که همه‌ی آسمان‌ها در مقابل آن کوچکند، همه‌ی زمین در برابر آن اندک است. یعنی چه؟ [یعنی] تو اگر می‌خواهی همت به چیزی بگماری، برای تو زمین و آسمان، اندک و ناچیز است، همت به چیزی بالاتر از این‌ها بگمار. ای انسانِ بزرگ! مغفرت برای تو مهم است؛ از همه چیز بالاتر مغفرت است. ۲.سوره مبارکه آل عمران/ آیه ۱۳۳ @t_manzome_f_r