برشی از کتاب اعتراف به عبودیت در مقابل خدا و تسلیم در مقابل او، چیز خیلی بزرگی است، اما کافی نیست. وقتی می‌گوییم "ربُّنَا الله" برای همین لحظه‌ای که می‌گوییم، خیلی خوب است، اما با یک لحظه و یک برهه خوب بودن، نور هدایت و دست کمک الهی به سوی انسان دراز نمی‌شود و انسان به مرتبه‌ی "عبادالصالحین" نمی‌رسد. باید این را ادامه داد و در این راه باقی ماند؛ "ثُمَّ استَقاموا". اگر بخواهید این استقامت به‌وجود آید، باید به‌طور دائم مراقبت کنید تا معنویت از سطح لازم پایین نیفتد. @t_manzome_f_r