در وقت ملاحظه‌ی دیگران را نمی‌کرد پیامبر بزرگوار ما -که این روزها به نام آن بزرگوار مزیّن است و ایام ولادت با سعادت اوست و برای همه‌ی مؤمنین و برای همه‌ی مسلمانان اسوه است- در هنگامه‌های سخت، ملاحظه نمی‌کرد که او پیش خدا و کمک خواستن او از خدا ممکن است در ذهن مخاطبان و شاهدان و ناظران، این تأثیر را بگذارد که او به خودی خود ناتوان است. به صراحت می‌گفت من به خودی خود ناتوانم و بدون کمک خدا از من کاری برنمی‌آید. در جنگ احزاب، در حالی که همه‌ی دشمنان از اطراف، مدینه و پیامبر و گروه مؤمنین را محاصره کرده بودند، با این نیت که اسلام و قرآن و پیام جدید را به‌کلی از بیخ و بن بِکنند، پیامبر اکرم در کنار آرایش نظامی، در کنار تدابیر بسیار هوشمندانه‌ای که در آن‌جا به کار برد، در کنار تحریض مردم بر مقاومت، در مقابل چشم مردم بر زمین زانو گذارد! بارها این کار تکرار شد که در کتابهای سیره هست. پیامبر دستش را بلند می‌کرد، می‌کرد، اشک می‌ریخت و می‌گفت: پروردگارا! به ما کمک کن و نصرتت را به ما برسان و به ما توفیق بده. رهبر انقلاب اسلامی ۷۹/۹/۲۳ میلاد نیّر اعظم مبارکباد. @t_manzome_f_r