🔻چرا امام حسین؟ 🔹در قدیم برای نشان دادن خشکی و ساحل نجات از فانوس دریایی استفاده می‌شد. طوفان‌زدگان و گم‌شدگان از طریق این نور خود را به ساحل می‌رساندند. برای کسی که گم شده و راه نمی‌داند نشان دادن «هدف»، عامل شناخت سمت و سوی حرکت خواهد بود. اما کسی که هدف را شناخت، نیاز به چیز دیگری هم دارد و آن «وسیله» رسیدن به هدف است. 🔹برای شرح این نگاه از همان استعاره نبوی می‌توان الهام گرفت که برای گم شده در دریا دو چیز مهم است: اولین چیز جهت است که فانوس دریایی (مِصْبَاحُ‏ هُدًى‏) نقش هدایت‌گری به سمت هدف را ایفا می‌کند. دومین چیزی که برای رسیدن به هدف لازم و حیاتی است، وسیله است که در این مثال همان کشتی (سَفِينَةُ نَجَاة) است؛ و امام حسین هر دوی آن‌ها است: هم هدف است و هم وسیله. از طریق خودش باید به خودش رسید... خودش باید پرده‌ها را کنار بزند تا به نور برسیم... همه این سلوک را می‌توان زیر سایه خیمه‌اش در روضه و هیأت چشید. 🔹به فطرتهای زنده و آزاده یاد دادند که تنها مسیر، اهل بیت‌اند و تنها مسیر هم بیت الغزل‌شان «حسین» بوده است و انگشت اشاره‌شان به سمت «کربلا». 📚«ما بعد الحسین» وقتی امام حسین وارد معادلات زندگی میشوند @tanhaelaj