🌎 آیا تشکر و شکرگذاری از مردم با عین حال که شکرگذاری واقعی از آن خداوند است ، جنبه عقلایی دارد؟ خیلی صریح عرض می کنم، عدم تشکر از دیگران به معنای بی ارزش دانستن،و اضافی خواندن آنهاست. انگار آنها تنها وسیله اند ، و از خودشان هیچ ارزشی ندارند. عموم کسانی که اهل تشکر و شکرگذاری از مردم نیستند ، می گویند این ها وظیفه اشان را انجام داده اند ، و در مقابل انجام وظیفه تشکر معنایی ندارد . حقیقت این است که خداوند همه کاره عالم است و تا خدا نباشد و اراده نکند هیچ اتفاقی نخواهد افتاد ، من این را قبول دارم . اما خداوند با چه واسطه و سببی توانست تا به تو انسان نعمت دهد ؟ اگر نانوا نبود چگونه مشیت خداوند ایجاد می کرد که در عالم سبب ها و اسباب ها ، تو یه لقمه نان بخوری ! درست است که عالم همه به فرمان خداست و تنها یک وجود ممتد در عالم قابل تعقل است ، اما موجودات دیگری در عالم امکان به سبب این وجود لایتناهی موجود شده اند که این موجودات خودشان در عالم هستی نقش بسزایی دارند . به گونه ای که اگر یک انسان یا یک موجود را در نظام هستی بر فرض عقلی منها کنیم ، ساختار عالم از هم می پاشد و خداوند عین حکمت و عین علم بهترین نظام خلقت را مهندسی شده آفریده است . ما همه به هم مربوطیم ! کسر و بی ارزش دانستن و عدم خلقت یک موجودی که الان آفریده شده است یک عالم را به هم میریزد .. همه چیز به هم مرتبط و همه موجودات برای وجودشان به هم نیازمندند ... در عالم خلقت اگر پدر من نبود ، من هم نبودم ! و من وجودم را مدیون پدرم و مدیون کل عالم خلقت هستم ... من نمی توانم بگویم پدرم یک موجود اضافی و تنها وسیله ای بود برای آفرینش من ! خیر پدر من دستی بود که اگر این دست نبود خداوند هم حکمتش بر آفرینش من هرگز نمی بود ... پس نکته اول این شد که عالم هستی به همه موجودات امکانی و موجودات وابسته و نیازمند وجود، محتاج است و بدون آنها عالم و نظام مخلوقی ، شکل نمی گرفت . نکته دوم اینکه : وقتی دانستیم همه موجودات با هم مرتبطند و همه در حال اطاعت و فرمانبری برای انجام خواستگاه های الهیند، مادامی که اینگونه باشند ، هر موجود ذی شعوری از قبیل انسان ،جن ، و ملک ، احترامشان به معنای احترام به کل عالم هستی ، و احترام به کل عالم هستی یعنی احترام به خداوند است . البته بسته به میزان اخلاص و شکرگذاری بندگان خداوند متفاوت است ... . مثلا ما یک جور امام معصوم را شکرگذاری می کنیم و نانوا را با یک تشکر و مهربانی ... البته همین نانوا اگر ، رابطه اش را با خداوند قطع نمود و خداوند را کافر گشت ، یا مثلا به جامعه اسلامی خیانت کرد و یا چیزهای دیگر ، این انسان به مراتب کفرانیت و ناسپاسیش ارزش تشکر و احترام را ندارد ... و تشکر و احترام او به منزله جنگ با خدا و دیگر مخلوقات الهی دیگر است ... ما از بندگان خوب و مخلص خدا تشکر می کنیم چون آنها دارند به وظیفه الهی خودشان عمل می کنند . تشکر از این بندگان تشکر از کل نظام هستی است . ما سربازان خدایی را تشکر و اطاعت می کنیم که به خدا و راه خدا ختم شوند . آنها به خاطر وجود خدا قابل احترام شده اند و الا اگر بخواهند پیمان اخوت و بندگی را از نظام هستی با خودخواهی ها و با خیانت هایشان باطل کنند این ها هیچ ارزش احترام و شکرگذاری را نخواهند داشت ... ما در این مقال پی به این موضوع خواهیم برد ، چرایی این مطلب برایمان روشن خواهد شد که چرا اسلام انقدر به احترام به والدین ، معلم و مومنین، اصرار دارد ... حق الناس را از حق خدا بالاتر می داند ، این به خاطر ارزشگذاری خداوند است که این همه بنده و مخلوقات خودش را دوست می دارد ، خداوند از انسان به خاطر اعمال خوبش تشکر می کند و برای او بهشت با ارزش ابدیش را تقدیم می نماید ... ما باید احترام و شوکت و ادب را از خداوند لایتنهایی ، سلطان محض عالمی ببینیم که در نهایت اوج بزرگیش به انسان مخلوق کوچک خود نگاه کرد و او را افرید و به او احترام کرد و احترامش را بر همه گان واجب دانست و بهشت را وعده گاه او قرار داد . و این نهایت بزرگی خداوندگار عالمیان است . حال اگر ما ادعای بندگی خداوند را داریم ، ادعای اطاعت از فرمایشات او را داریم ، ما که هیچ نیستیم و هیچ از خودمان نداریم ، ما که نهایت فقر هستیم ،چگونه در حکومت الهی مغرور میشویم و ادعای جلال و شکوه و بزرگی می کنیم و به مردم و پدرو مادر و خانواده امان احترام نمی گذاریم و از آنها به خاطر خدماتشان شکر گذاری نمی کنیم ؟ شکر گذاری زبانی تا عملی همه اش هست . وقتی ملتی برای رفاه من اینگونه تلاش می کنند ، چرا من نباید برای رفاه آنها نیز تلاش بکنم ؟ خودخواهی های من چه چیزی را نشان می دهد جز ، جبهه در مقابل حزب خدا ؟؟؟ خودخواهی های من ، تنبلی های من ، ظلم های من در حق دیگران چه چیز را به عالم مخابره می کند جز جنگ با خدا و جنگ با نظام الله؟ @tarighatezendegi