#شخصی 🌏 آدم شدن تنها در گرو ایمان به خدا و اعتقاد به آخرت و نهایتا در مکتب اسلام صورت می گیرد ... تمام ظلم های عالم از سر خودخواهی و شهوترانی است خب حالا من در این دنیا دو راه دارم یا منم ظالم باشم یا اینکه می خواهم خوب باشم ! اگر می توانم مثل ظالم ها ، سرکش باشم ، پس ننشینم یک جا و فریاد داد از ظلم و ستم بزنم ، چون منم یکپا ظالمم فقط آبی هنوز ندیده ام ... اما اگر می خواهم خوب باشم ! راه خوب شدن این است که امیالگرا و خودخواه نباشم ، یعنی روی شهواتم کار کنم ، کنترلشون کنم ، تا ظلم نکنم ! باید بر علیه هوای نفسم حرکت کنم ، چشمم میخواهد ببیند باید بگویم نبین ! شکمم میگوید می خواهم بخورم ، باید بهش بگویم نخور ، چه می دانم گوشم می خواهد بشنود ، زبانم می خواهد حرف بزند باید بگویم نشنو و حرف نزن ... جدن کار سختی است ! واقعا چرا باید انقدر به خودم سختی بدهم تا نفسم را رام کنم تا که وقتش طغیان نکند که مثلا ظالم نباشم ؟ دل را عشق است، مگر چند سال زنده ام ؟ که حالا بخواهم بر هوای نفسم هم غلبه کنم که مثلا ظلم نکنم ! آیا از قانون می ترسم ؟ بله از قانون می ترسم ولی آنجایی که قانون نباشد و خودم و خودم باشم هر کاری که دوست داشته باشم می کنم ... بله شاید از ترس قانون و دوربین و زندان و رسیدن به موقعیت های بهتر زندگی روی دلم پا بگذارم ، ولی حقیقتش این است که من ذاتم همان ظالم است که فقط به خاطر دوربین و پلیس و دنیای بهتر خودم واقعیم را جلوی جمع نشان نمی دهم تا اهدافم خراب نشود و الا پایش بیفتد حیوان تر از خودم خودم هستم ! توجه می کنید ؟ چنین انسانی اگر بخواهد از حیوانیت تبدیل به انسان شود جدن با چه امیدی باید این کار را انجام دهد ! اگر دنیا باشد و همین دنیا ، آیا جز تعالی حیوانیت برای انسان چیز دیگری برای او رشد می کند ؟ در این دنیای فانی بدون معنا ، اگر ایثارو گذشت هم از انسان ها ببینید ، از سر احساس و لذت های حیوانی است ، انسانیتی وجود ندارد که آن را حمل آن کنید ! انسانیت در گرو وجود عقل مجرد و تعالی و رشد آن است ! تنها این آدم شدن ذاتی ، که ثمره اش کنترل نفس سرکش انسان است ، وقتی می تواند به وجود بیاید که خدایی باشد ، نظمی باشد ، حکمتی باشد ، در پرتو خلقت انسان عشق و محبتی باشد ، این همه بالا و پایینی ها و ناعدالتی های دنیا دلیل محکمی داشته باشد ، به عبارتی اگر غیر خدای رحمن و رحیم خالق این جهان باشد و انسان با آفرینشش نهایتا در همین دنیا مدفون شود و آخرتی نباشد تا پاداش اعمال خوبش را در آنجا مشاهده کند ! براستی اگر صحبت از عشق و محبتی هم باشد خنده دار است ... آری تنها این انسانیت عادلانه ، در گرو وجود خدای رحمن و رحیم و جهان آخرت است که پدیدار می شود ، تنها با این اعتقاد میشود که عاشقانه با قرب خدا بر شهوات و امیال غالب شد و انسانیت و ایثار و گذشت عقلانی را با مهرو محبت به نمایش گذاشت ... تنها با توسل به خدا و گرفتن ایمان از او می توان از ظلم و ستم دوری جست ! دوری جستنی که کاملا عاقلانه به نظر می رسد ، چون در این شرایط اگر این انسان ظلم کند از خدا و از عقل و از بصیرت به همان میزان نیز دور می شود ... پس می توان گفت شرط انسانیت ذاتی و واقعی ، اعتقاد به خدا و آخرت و مجاهدت برای رسیدن به آن است ... . در غیر این صورت همه حیوانند و در حیوانیت جز ظلم و ستم به خاطر منفعت طلبی چیزی بیشتر عاید هم نمی کنند... یعنی خلاصه کنم خدمتتان ، اگر به دنبال انسان شدن و عادل شدن و فرار از جبهه ظلم هستیم تنها راهش با بیان سبک و روش کامل و صحیح ، اسلام است و نهایتا مفهوم و مصادیق این عقلانیت و انسانیت کامل را می توان فقط در مکتب اسلام مشاهده کرد ... ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi