🌏 هر کاری که اخلاص و خدا در آن نباشد به ظلم می انجامد ! وقتی هدف منفعت و سود شخصی شد ، انسان از حقوق دیگر که برگردنش هست غافل می شود ... . وقتی تمرکز روی خود و منافع خود صورت گرفت ، باب خودخواهی که عامل هر چه ظلم بشریت است ،شکل می گیرد ... . انسان خودخواه ، حقوق دیگران را نمی بیند ! لذا کاری که انجام می دهد به ظلم ختم می شود ! چرا می گویند وقتی صبح از خواب پا می شوید نیتتان را خدایی کنید و برای کسب روزی حلال از خانه خارج شوید ؟ آیا نیت الهی غیر از این است که خدایا تو از من می خواهی که گره گشایی از کار بندگانت کنم ، من نیز با قدرتی که به من داده ای و استعدادی که در من ایجاد کرده ای ، برای خدمت به این مردم از خانه خارج میشوم تو نیز من و همسر و فرزندانم را ببین و روزی پاکت را بر من و اهلم و تمام مومنین و مومنات بباران ... . وقتی انسان با چنین نیتی از منزل خارج میشود نیتی که خشنودی خدا را به همراه دارد ، خداوند هم به او توفیق کارهای خیرو خداپسندانه را می دهد و او نیز با انصاف و مدارا با مردم رفتار می کند و مزد می ستاند و روزیش را نه این کمیت قلیل بلکه در دستان خداوند جستجو می کند ! خداوند هم من حیث لایحتسب برایش می فرستد و غرق در رحمت خداوند میشود ! اما انسانی که از خواب بلند میشود و خدایش پول است ، تنها چیزی که در فکر می گذراند پول بیشتر است ! لذا تمام تلاشش را می کند که به پول بیشتر دستیابد ! انسانی که کور پول شد و آن برایش بت شد دیگر سود و منفعت مردم را فراموش می کند و اگر در کنار او اسم خدا را ببری ، می گوید خدا کجا بود دلت خوشست ، خدا همین پول است که اگر زرنگ نباشی از دستت در رفته است ! آیا به نظر شما با کدام باور ، مردم به یکدیگر خیر می رسانند و باعث خشنودی دیگران می شوند ، آن کس که به خاطر خدا کار کرد ، یا آنکه به خاطر پول و ازدیاد و کثرت مالش خواسته هایش را عملی کرد ! واقعا اینکه الان خیلی ها برای پست های ریاستی و مدیریتی دست و پا می زنند صرفا جهت کمک به خلق الله است یا منفعت شخصیشان ؟ اگر برای خدا بود آیا نمی ترسیدند این پست و میز در روز قیامت به خاطر کم کاری هایشان آنها را باز خواست کنند و آیا از آن فراری نمی شدند و یا آیا اگر واقعا به خاطر ضرورت و مصلحت این سمت را قبول کرده اند ، باز از ترس خدا شبانه روز به فکر کار مردم نمیشدند ؟ و یا اگر می دیدند که نمی توانند باید و شاید به مردم خدمت کنند این میز و صندلی را ترک نمی کردند ؟ و اصلا چگونه انتظار می رود از مردمی که خودخواهانه فقط فکر خودشانند و به خاطر منافعشان زندگی می کنند از مسئول جزئش تا آن مدیرش ، بتوانند خارج از منفعت خودشان کاری هم برای دیگران کنند ؟ آیا وقتی خدا هدف زندگی ما نباشد ، من مثلا سرمایه دار دیگر می توانم در هنگام معامله ها و دلالی هایم ، فکر منافع مردم ستمدیده و مظلوم جامعه هم باشم ؟ یا فقط به فکر خودم و ازدیاد ثروتم هستم ؟ کلا مباحث مالی هم کنار بگذاریم ، در همه زمینه ای ، اگر ما خدا را فراموش کنیم و تنها آرامش و آسایش خودمان را ببینیم و بر روی هر چیز دنیا جز خدا و رضایت او تمرکز کنیم باز هم به حقوق همدیگر ظلم می کنیم ! بله خودخواهی در هر لحظه ای نتیجه اش ظلم و ستم است ! و اصلا من نمی دانم چرا اسلام اینگونه که باید و شاید است به مردم معرفی نمی شود ! چرا فکر می کنند یک نمازی خواندند و یک روزه ای گرفتند و دیگر همه چیز تمام است ! چرا به آنها واقعیت را نمی گوییم که نمازو روزه حکم تمرین و تربیت را دارد تا ما در تمام احوال زندگیمان خدا را ببینیم و مصلحت او را جستجو کنیم ! چرا یک عده فکر می کنند این حرف ها در عرفان است و عرفان چیزی ورای مسلمانی است ؟ چرا نمی خواهیم باور کنیم که هر اندازه خودخواهی و دنیا پرستی در وجودمان باشد ما از خدا دوریم و هر چه قدر از خدا دور باشیم یعنی به جهنمش نزدیک و از بهشتش دور تریم ! ... مسلمانان صدر اسلام را ببینید ، ببینید چگونه دلزده از دنیا مال و اموال و عزت و ابروی خودشان را برای اسلام جا گذاشتند و همراه پیامبر شدند و با همیاری و همکاری مخلصانه در تمام امور حتی جان خودشان در کف دست می گرفتند و پا به پای پیامبر با کفرو طاغوت زمانشان می جنگیدند ! هر چه داشتند بدون هیچ محبتی به این دنیای فانی آن را به فرمان پیامبر خرج اسلام و مسلمین می کردند ! بینی و بین الله ، اگر بهشتی باشد ، این بهشت جای چنین مرد و زن های مومنی است که جز خدا و خشنودی پیامبرش چیزی نمی خواستند ، یا برای آدم هایی که فقط به فکر مال اندوزی و حرص و طمع دنیا و ارضای شهوات و هوا و هوس های خودشان در دنیا می کوشند و هدف دیگری جز تن پروری ندارند ؟ آیا نماز و روزه ای که برای خدا خوانده می شود ما را به سمت رسم و رسوم اولی هدایت می کند یا دنیا خواهی و ندیدن حق و حقوق دیگران و دومی ؟ ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi