#حدیث 🌏 ثواب زیارت مومنین [٢١٠۴]١-محمّد بن یحیی، عن محمّد بن الحسین، عن محمّد بن إسماعیل بن بزیع، عن صالح بن عقبة، عن عبد اللّه بن محمّد الجعفیّ، عن أبی جعفر و أبی عبد اللّه علیهما السّلام قالا: أیّما مؤمن خرج إلی أخیه یزوره عارفا بحقّه کتب اللّه له بکلّ خطوة حسنة و محیت عنه سیّئة و رفعت له درجة و إذا طرق الباب فتحت له أبواب السّماء فإذا التقیا و تصافحا و تعانقا أقبل اللّه علیهما بوجهه، ثمّ باهی بهما الملائکة فیقول: انظروا إلی عبدیّ تزاورا و تحابّا فیّ، حقّ علیّ ألاّ أعذّبهما بالنّار بعد هذا الموقف فإذا انصرف شیّعه الملائکة عدد نفسه و خطاه و کلامه، یحفظونه من بلاء الدّنیا و بوائق الآخرة إلی مثل تلک اللّیلة من قابل فإن مات فیما بینهما أعفی من الحساب و إن کان المزور یعرف من حقّ الزّائر ما عرفه الزّائر من حقّ المزور کان له مثل أجره. هر مؤمنی که به قصد زیارت برادرش بیرون آید و حقّ او را بداند، خداوند برای هر گامش، حسنه ای برای او نوشته، گناهی را پاک می‌کند و یک درجه بالاتر می‌برد و چون در خانه را بزند، درهای آسمان برایش گشوده می‌گردد. و چون همدیگر را دیدار کرده، دست بدهند و در آغوش بگیرند، خداوند به آن دو روی می‌آورد و سپس نزد فرشتگان به آن دو بالیده، می‌فرماید: به این دو بنده‌ام بنگرید که همدیگر را دیدار کرده، برای من دوستی کردند. پس از این بر من سزا است که آنان را در آتش، کیفر نکنم. و چون بازگردد، فرشتگانی به شمار نفس و گام و سخنش او را همراهی کرده، از بلای دنیا و آسیب آخرت تا شب فردا نگاه می‌دارند. تا اگر در آن میان بمیرد، از حساب رسی معاف باشد. و اگر آن که زیارت می‌شود، حقّ زائر را بداند، چنان که زائر حقّ او را می‌دانست، پاداش او نیز همچون پاداش زائر خواهد بود. اصول کافی جلد ۳ باب درآغوش گرفتن @tarighatezendegi