🔵 قرب به خدا همان نزدیکی به اولیاء اوست "گاه در میان گفتگوها، این پرسش رخ می‌نماید که چرا محور زندگی را قرب به امام زمان (عج) قرار دهیم، و نه قرب مستقیم به خداوند؟ گویی درک این حقیقت دشوار است که قرب به اهل بیت و امام زمان (عج)، عین قرب به خداوند است. اطاعت از خداوند، در سایه اطاعت از پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان معنا می‌یابد. دوستی با خداوند، از طریق دوستی با پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان حاصل می‌شود. پس، تقرب به خداوند، در گرو تقرب به پیامبر (ص)، اهل بیت ایشان و اولیاء الهی است. خدمت به خداوند، در حقیقت، خدمت به پیامبر (ص)، اهل بیت ایشان و دوستان اوست. چرا که نمی‌توان خداوند را از اولیاء او جدا انگاشت. در روایات آمده است که خدمت و دوستی با مؤمنین، برترین عبادت برای مسلمانان و مانع عذاب و آتش دوزخ برای کافران است. این بدان معناست که تا قلب‌هایمان به مؤمنین نزدیک نشود و به آنان خدمت نکنیم، نمی‌توانیم به تقرب الهی دست یابیم. قلب مؤمن، بیت‌الله است؛ احترام به مؤمن، احترام به خداوند است؛ خدمت به مؤمن، خدمت به خداوند است؛ و دوستی با مؤمن، دوستی با خداوند است. حال، چه کسی در رأس مؤمنین قرار دارد؟ چه کسی رهبر و پرچم‌دار امت اسلام، ستون دین و نماینده خداوند بر روی زمین است؟ جز امام معصوم؟ پس، کسی که به امام زمان (عج) تقرب جوید، در حقیقت، به خداوند و مؤمنین تقرب جسته است؛ زیرا امام زمان (عج) به اطاعت از خداوند و خدمت به مؤمنین امر می‌فرمایند." @tarighatezendegi