#حدیث عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْعَبْدَ اَلْمُؤْمِنَ اَلْفَقِيرَ لَيَقُولُ يَا رَبِّ اُرْزُقْنِي حَتَّى أَفْعَلَ كَذَا وَ كَذَا مِنَ اَلْبِرِّ وَ وُجُوهِ اَلْخَيْرِ فَإِذَا عَلِمَ اَللَّهُ ذَلِكَ مِنْهُ كَتَبَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلَ مَا يَكْتُبُهُ لَوْ عَمِلَهُ إِنَّ اَللَّهَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ . امام صادق عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فرمود: بندۀ مؤمن تهيدست مى‌گويد: اى پروردگار! روزى من گردان تا آن كه از كارهاى خوب و پسنديده، چنين و چنان كنم، پس اگر خداوند تصميم او را بداند، برايش پاداش كسى را مى‌نويسد كه در حال انجام آن اعمال است، براستى كه خداوند گشايش بخش و كريم مى‌باشد. نشانی: المؤمن ج ۱، ص ۴۷ @tarighatezendegi