#حرف_حق
🔵 فلسفه برپا کردن عزاداری سیدالشهدا(ع)
حق خلافت و حکمرانی بعد از پیامبر(ص) به ناحق از اهل بیت(ع) گرفته شد. ثمره آن پدید آمدن قومی بود که این خاندان را مانع خلافت خود می‌دانستند و لذا با آنها دشمنی می‌کردند! وقتی حکومت به عثمان رسید، شرایط به گونه‌ای پیش رفت که خلافت را به امام علی(ع) سپردند. اما در این میان معاویه بن ابوسفیان - که متأسفانه در زمان عمر به فرمانداری شام منصوب شده بود و در زمان عثمان قدرت بیشتری یافته بود - با امام علی(ع) به مخالفت برخاست و تن به تسلیم شدن نداد.
این شد که به دلیل عدم همراهی مردم، معاویه عملاً حاکم شد. در زمان امام حسن(ع) نیز پس از تنها گذاشتن ایشان توسط مردم و سپس پذیرش صلح تحمیلی، دوره حکومت امویان در تمام بلاد اسلامی رسمیت یافت و معاویه پس از امام حسن(ع) به خلافت رسید. بعد از شهادت امام حسن(ع)، امام حسین(ع) از بیعت با یزید خودداری کرد و این شد که یزید، آن حضرت و یارانش را در کربلا به شهادت رساند.
همانطور که مشاهده می‌کنید، نزاع اصلی بر سر بازپس‌گیری حکومت، خلافت و امامت اهل بیت(ع) بود. پس از امام حسین(ع)، دیگر هیچ یک از امامان نتوانستند حکومت و خلافت مسلمانان را بازپس بگیرند.
واقعه کربلا حقیقت کسانی را که در مقابل اهل بیت(ع) ایستادند، آشکار ساخت. کسانی که برای دنیا و تاج و تخت، چگونه بر امام حسین(ع)، اصحاب و اهل بیت ایشان ظلم روا داشتند! کربلا نتیجه طبیعی غصب ظالمانه خلافت توسط ابوبکر، عمر و عثمان بود. خاندان ابوسفیان که دشمنی دیرینه‌ای با پیامبر(ص) داشتند و با ایشان می‌جنگیدند، پس از رحلت آن حضرت در دوران خلفا دوباره به قدرت رسیدند و همان راهی را رفتند که قبل از بعثت پیامبر(ص) می‌رفتند، اما این بار در پوشش اسلام و با ظاهر مسلمانی...
آری، نتیجه نافرمانی از پیامبر(ص)، حکومت یزید بود که حتی ظاهر و اسم مسلمانی را نیز رعایت نمی‌کرد... اگر مردم با عقل خود می‌توانستند خلیفه‌شان را انتخاب کنند، وضعیت اسلام و حکومت اسلامی به یزید ختم نمی‌شد!
اهل بیت(ع) با توصیه به برپایی عزاداری برای امام حسین(ع) خواستند که داستان کربلا فراموش نشود. این کار برای آن بود که مردم به روشنی ببینند نتیجه عدم پیروی از خلافت و امامت علی(ع) و آل علی(ع)، بازگشت مسلمانان به همان عرب جاهلی خواهد بود که پیش از این در آن به سر می‌بردند!
علاوه بر این، این ظلم و ستم و هتک حرمت به خاندان پیامبر(ص) - که خداوند در قرآن به زبان پیامبر(ص) فرموده است: "از شما اجری نمی‌خواهم جز دوستی با اهل بیتم" - چشم و گوش هر انسان صاحب فطرت سالمی را باز می‌کند!
سیره اهل بیت(ع)، گذشت، بخشندگی، انصاف و برقراری عدالت بود. متأسفانه به دلیل خلفای غاصبی که تنها به دنبال تاج و تخت و منافع شخصی خود بودند، حقوق مسلمانان نادیده گرفته می‌شد و تنها نزدیکان و چاپلوسان معاویه و یزید در رفاه و آسایش به سر می‌بردند...
علاوه بر همه این‌ها، خداوند همانند سایر مستحبات، گریه و عزاداری بر امام حسین(ع) را دارای پاداشی بزرگ قرار داده است. شاید بتوان حدس زد که چرا این همه ثواب برای آن در نظر گرفته شده است! زیرا عزادار و گریه‌کننده بر سیدالشهدا(ع)، راه آن حضرت را حق می‌داند، از خلفای غاصب بیزاری می‌جوید، در صف حزب الله قرار می‌گیرد و مشتاق ظهور امام زمان(عج) است.
@tarighatezendegi