صحبت به معنای درد و دل به جز با خداوند متعال ، شرک به مالک الملک ، الله ، و سبحانه و تعالیست . تنها مدرک هستی خداوند است . تنها درک کننده مطلق که صحبت با او بر مقام شما می افزاید خداوند است . چه انتظاری دارید وقتی پیش انسانی میروید که شما و حال و روزتان را نمیفهمد و با او به دردو دل می پردازید در حالیکه او با حرف ها و اعمالش نشان می دهد که هیچ درکی از شما ندارد و شما به اشتباه می افتید که چرا با او اصلا حرف زدید اما خیلی به ندرت یادمان می آید که دردو دل مخصوص خداوندگار است . البته خیلی زشت است که مومن کسی به سمت او بیاید و دردو دلی کند و او با تندی جواب دهد که دردو دل مخصوص خداست . بلکه مومن تنها باید بشنود و همدردی کند و در لفافه و درمهربانی به طرف برساند که مشکل و حلال مسائل خداوند است اما خودش نباید با احدی صحبت از دل کند جز سرور عالم سلطان احد خدای جهانیان .