گفتمان قرآنی اقتصاد اربعین (۱) همه گرایش‌های فعلی رشته اقتصاد، در آن‌ها پول محوریت دارد. همه خودشان را متولی نقش و کارکرد پول و تحلیل مبادلات پولی در آن حوزه مورد نظرشان میدانند. مفاهیمی چون عرضه، تقاضا، کشش، سود، مطلوبیت، حجم پول، هزینه فرصت، لسه فر، لذت، بهینه گرایی، کپیتال، تمتع، بورژوازی، دستمزد، بازار، رقابت، تقابل، مالیات، تکاثر، مصرف، شانس، وام و... همه و همه دایر مدار پول تعریف میشوند. اما در اقتصاد اربعین مفاهیم خیلی مهمی که این اقتصاد دایر مدار آن است تعریف می‌شود که پول در آن نقش حداقلی دارد نظیر: رزق، برکت، معامله با خدا، انفاق، صدقه، ثواب، اجر، امام، تقوا، موکب، قناعت، کفایت، حیات طیبه، توسل، اخوت، ولایت، اطمینان، معاونت، خلت، کوثر، زکات، مواسات، توکل، تنافس، جماعت. در اینجا این مفاهیم هیچکدام دایر مدار پول تعریف نمیشوند. لذا پول محوریت ندارد. در همه استراتژی های توسعه، محوریت با پول است. و در درجه بعد گاهی با کشاورزی، گاهی با تجارت خارجی، گاهی با صنعت، گاهی با دولت، گاهی با بخش خصوصی اما در اینجا در درجه اول اصالت با توجه به امام و ولایت اوست و همه چیز حول او تعریف میشود. در درجه بعد هم مفاهیم برکت، رزق، نوکری، قناعت، توکل و... حضور دارند و هیچ‌یک از گزاره های توسعه را شاهد نیستیم. اما نتیجه این رویکرد، غیر از سعادت اخروی، حتی در دنیا هم موجب رفاه و خوشبختی بیشتر –نسبت به رویکرهای رایج- خواهد شد. تئوریزاسیون ربط و نسبت مفاهیم فوق، وظیفه‌ای است که جنبش تولید علم باید متولی آن باشد و آن را با جدیت ادامه دهد. ✍️ اندیشکده تثبیت| حسینی @tasbit1444_ir