همانگونه که در اکثر کتب لغت تصریح شده است و برخی از روایات نیز به آن اشاره دارد، «ماء فاتر» به آبی گفته می شود که پس از جوشاندن آن، از جوشش بیفتد و با ماندن یا با ظرف به ظرف شدن وِلَرم و نیم گرم شود و آنچه افراد نادری گفته اند که «ماء فاتر» آب سردی است که کمی حرارت داده شود تا سردی آن قطع شود و ولرم شود غلط است، بلکه «ماء فاتر» آن آبی است که جوشانده شود و سپس به صورت نیم گرم و ولرم درآید.