از امام ششم (علیه السلام): هر که عطسه ای بشنود خدا را حمد گوید و بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و آل او درود فرستد، هرگز از چشم و دندان رنج نبیند، و اگر بین او و عطسه کننده دریایی باشد و عطسه را بشنود این دعا را بگوید. از علی (علیه السلام): هر که پس از عطسه گوید: (در هر حال حمد برای خداوند آفریدگار جهانیان است ) هرگز درد دندان و درد گوش نبیند. از امام باقر (علیه السلام): هر کس تا سه بار که عطسه کند بسم الله گوید و برای بیشتر از سه بار لازم نیست. از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): هر که عطسه برادر مؤمنش را بشنود و بر او دعا نکند، وی می تواند روز قیامت مؤ اخذه اش کند و به ضرر او حکم خواهد شد. از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): هرگاه مؤمنی برای بیماری عطسه کند و ساکت بماند، ملائکه عوض او گویند: (سپاس خداوند رب العالمین را) و اگر خود گوید (الحمدلله رب العالمین ) ملائکه گویند خداوند تو را ببخشد. تسنیم خادم امام عسکری (علیه السلام) گوید: یک شب پس از ولادت حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) به نزد او رفتم و عطسه ام گرفت، امام عصر (علیه السلام) فرمود: (خدا تو را رحمت کند) پس خوشحال شدم، امام فرمود: از عطسه تو را بشارتی دهم عطسه موجب آن است که سه روز از مرگ در امان باشی. از ابن مریم: مردی خدمت امام باقر (علیه السلام) عطسه کرد، امام فرمود: عطسه خوب چیزی است که با عطسه، بدن راحت می گیرد و خدا یاد می شود و درود بر نبی (صلی الله علیه و آله و سلم) فرستاده می شود، گفتم محدثان عراق گویند در سه وقت صلوات نفرستید: وقت عطسه، و موقع ذبح، و هنگام جماع، فرمود: خداوندا! اگر دروغ گویند دستشان را به دامان شفاعت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) مرسان. از امام ششم (علیه السلام): هر که وقت شنیدن عطسه گوید: (در هر حال و در هر وضعی از امور دین و دنیا که باشم خدا را سپاس می گویم و صلوات خدا بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و آل او) هرگز به ناراحتی دهان، مبتلی نشود. از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): هر که بر عطسه کننده، در حمد سبقت گیرد از درد دندان و خاصره در امان باشد. از امام صادق (علیه السلام): هر که عطسه کند و بگوید (الحمد لله ) دو فرشته ای که بر او گماشته اند گویند: رب العالمین کثیرا لا شریک له و اگر خود او این جمله را نیز بگوید فرشتگان گویند (و صلی الله علی محمد) و اگر خود او این را نیز بگوید دو ملک گویند (و علی آل محمد) و اگر خود او این را هم بگوید آن دو گویند: (خداوندت رحمت کند). امیر مؤمنان (علیه السلام) فرمود: صدای عطسه هر کس را که بشنوید دعایش گویید و اگر کسی بعد از عطسه شما گوید (خداوند تو را رحمت کند) بگو (خداوند تو را ببخشد و رحمت کند) که خداوند دستور می دهد که (اگر درود بر شما فرستادند همانند یا بهتر از آن را جواب گویید)(109) از عبد الله بن ابی یعفور: در مجلس امام صادق (علیه السلام) بودم که چون کسی عطسه می کرد امام می فرمود: (رحمک الله ) و همگان می گفتند: (آمین )، امام عطسه کرد، مردم خجالت کشیدند که واضح دعا کنند، فرمود: بگویید (دعا کنید) آیا ذکر تو، به عهده خداست؟ (یعنی خدا باید عوض شما دعا گوید؟) از امام (علیه السلام) روایت است: چون کسی عطسه کند انگشت سبابه را بر بینی نهد و بگوید: (سپاس خداوند عالمیان را و درود بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم ) و آل پاک او!) بینی من برای خدا به خاک مالیده باد! با ذلت و تواضع نه به حالت انکار و تکبر) و اگر دیگری عطسه کند با این جمله دعایش گوید (خدا رحمتت کند) تا سه بار و اگر خواهد بیشتر هم می تواند بگوید (خداوند شفایت دهد). و چون خواهد مرد مؤمنی را بر عطسه دعا کند بگوید (رحمک الله ) و به زن بگوید: (خدا عافیتت دهد) و به کودک گوید: (خدا بزرگت کند) و به مریض گوید: (خدا شفایت دهد) و به کافر ذمی: (خدا هدایتت کند) و به پیغمبر و امام: (درود خدا بر تو) و اگر دیگری او را بر عطسه دعا گوید جواب دهد: (خدا ما و شما را ببخشاید). از امام ششم (علیه السلام): زیادی عطسه آدمی را از پنج چیز در امان دارد: جذام، بادهای موذی در سر و صورت، آب چشم، گرفتگی رگهای بینی، مو درآمدن در چشم، و اگر دوست داری کم عطسه کنی یک دانگ روغن مرزنجوش، به کار بر و آن را به بینی بکش، راوی گوید این کار را پنج روز ادامه دادم و عطسه ام ایستاد. از آن حضرت (علیه السلام) آمده است: هر که در بیماری عطسه کند بر او امان باشد از مرگ در آن بیماری، و فرمود: خمیازه از شیطان و عطسه از خدا است. از امام ششم (علیه السلام)، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر که مشغول سخن باشد و کسی عطسه کند این عطسه شاهدی بر حقانیت گفتار او است. و فرمود: عطسه مریض، دلیل بر سلامتی و راحتی تن اوست.