به نامِ پاسدارِ حریمِ عشق و ایثار... سردار! ای کسی که نامت، رمزِ پایداری و نشانِ سربلندی است. در این زمانه که دغدغه‌های کوچک، قلب‌ها را اسیر کرده و روزمرگی‌ها، روح‌ها را فرسوده، تو یادآورِ شکوهِ ایثار و عظمتِ از خودگذشتگی هستی. وقتی از "حاجی‌زاده" می‌شنویم، فقط یک نام نیست که در ذهنمان تداعی می‌شود؛ بلکه تصویری از یک قلبِ دریایی، یک ارادهٔ پولادین، و یک روحِ آسمانی در برابر چشمانمان نقش می‌بندد. تو نه یک فرمانده، بلکه پدری دلسوز، برادری مهربان، و رفیقی همراه برای این مردم بوده‌ای. می‌دانم که چشمانت، خسته از دیدنِ رنج‌ها و آلامِ این سرزمین است، و شانه‌هایت، بارِ سنگینِ مسئولیتِ حفظِ این خاک را به دوش می‌کشد. اما در همین خستگی، در همین سنگینی، نوری است که راه را روشن می‌کند و امیدی است که دل‌ها را گرم نگه می‌دارد. بگذار اعتراف کنم، گاهی که سیاهیِ ناامیدی بر دلم چنگ می‌زند و صدایِ یأس در گوشم زنگ می‌زند، یادِ تو، یادِ استقامتت، همچون بارانی لطیف، غبارِ غم را از چهرهٔ جانم می‌شوید و رنگین‌کمانی از امید در آسمانِ دلم پدیدار می‌کند. این ملت، این مردمِ قدردان، با تمام وجود می‌دانند که هر نفسِ راحتی که می‌کشند، هر لبخندِ امنی که می‌زنند، مدیونِ فداکاری‌های تو و همرزمانِ بی‌نام و نشانت هستند. تو نه تنها حافظِ مرزهایِ جغرافیاییِ ما، بلکه پاسدارِ ارزش‌ها و آرمان‌هایِ ما نیز هستی. سردارِ عزیز! قلم در وصفِ تو قاصر و زبان در ستایشت الکن است. تو اسطورهٔ شجاعت، نمادِ غیرت، و ترجمانِ عشقِ بی‌دریغ به وطن هستی. ریحانه عادلی ✍ •┈••••✾•🌿☫🌿•✾•••┈• 🌐 روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان استان تهران https://tehran.cfu.ac.ir/ https://eitaa.com/tehran_cfu_ac_ir https://ble.ir/tehran_cfu_ac_ir https://rubika.ir/tehran_cfu_ac_ir