به دوستِ فیلسوفِ من، آقا مصطفیِ عزیز: سلام علیکم در آستانه یِ بهارِ نو، در حالی که نسیمِ خنکِ بهاری از پنجره یِ اتاق به داخل می‌وزد، به یادِ تو و شور و اشتیاقِ تو به فلسفه و اندیشه یِ شهید آوینی می‌افتم. تو که در دریایِ عمیقِ فلسفه غرق شده ای، به دنبالِ گوهرِ حقیقت می‌گردی و در جستجویِ معنایِ زندگی هستی. و تو که با شور و اشتیاق، افکارِ شهید آوینی را چراغِ راهِ خود قرار داده ای، در جستجویِ الگویی برایِ زندگیِ خود هستی. شهید آوینی، عارفِ وارسته‌ای که با دوربینِ خود، زیبایی‌هایِ جبهه و جنگ را به تصویر کشید و با نثرِ شاعرانه‌یِ خود، حماسه‌یِ رزمندگانِ اسلام را جاودانه کرد. اندیشه یِ شهید آوینی، سرشار از عشق و عرفان است و نگاهِ او به جنگ، نگاهی عارفانه و عاشقانه است. امیدوارم که در این بهارِ نو، در مطالعه‌یِ اندیشه‌یِ شهید آوینی، به درکِ عمیق‌تری از زندگی و معنایِ آن دست پیدا کنی و در مسیرِ خودشناسی و عرفان، گام‌هایِ بلندی برداری. عیدِ نوروزت مبارک! ارادتمندِ تو، میلاد حسن زاده 🌹🌸 👇به [مدرسه تولید محتوا] وارد شوید👇 @toolid_mohtava