✅معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده: زهرا شجاعی سیاستورزی را با روح مادرانه، اخلاقمداری و تعهد دینی آمیخت/ تحقق ایران قوی، با مشارکت زنان یک ضرورت ملی است
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده تاکید کرد: اگر قرار است به قلههای پیشرفتی که برای ایران ترسیم شده، دست پیدا کنیم، باید دو بال برای پرواز داشته باشیم و تا زمانی که نیمی از جامعه، یعنی زنان، در فرآیند تصمیمسازی و اداره کشور بهطور واقعی و مؤثر مشارکت نکنند، پرواز ما یا ناقص خواهد بود، یا پرخطا. تحقق ایران قوی، با مشارکت فعال، اندیشمندانه و مادرانه زنان، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت ملی است.
🔹به گزارش معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده، زهرا بهروزآذر عصر امروز در همایش بینالمللی زنان، قدرت و مدیریت سیاسی در ایران گفت: چرا مشارکت سیاسی زنان اهمیت دارد؟ چرا این بحث، صرفاً مطالبهای جنسیتی یا گروهی نیست، بلکه مسألهای توسعهمحور و راهبردی در حکمرانی محسوب میشود؟
🔹وی با بیان اینکه مطابق با یافتههای معتبر جهانی، یکی از شاخصهای کیفیت مردمسالاری، تابآوری نظامهای سیاسی، و کارآمدی نهادهای عمومی، میزان مشارکت واقعی و اثرگذار زنان در سطوح عالی تصمیمسازی است، اظهار داشت: مطالعات تطبیقی نشان دادهاند کشورهایی که از حضور متوازنتر زنان در مجلس، کابینه و نهادهای کلیدی بهرهمند بودهاند، در شاخصهایی همچون شفافیت، کاهش فساد، اعتماد عمومی و انسجام اجتماعی عملکرد مطلوبتری داشتهاند.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با اشاره به حضور مؤثر زنان در تحولات بنیادین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از انقلاب اسلامی تاکنون تصریح کرد: انقلاب اسلامی، زمینهای مناسب برای فعالیت سالم زنان در عرصههای گوناگون خانوادگی، علمی، اجتماعی و سیاسی فراهم کرد و نشان داد که زنان همانند مردان دارای استعدادها و تواناییهای فراوانی هستند و میتوانند در همهی زمینههای زندگی، به پیشرفت و تعالی جامعه کمک کنند.
🔹به گفته بهروزآذر، زنان در هر جامعه سالم بشرى قادرند و میباید فرصت پیدا کنند که در حد سهم خود، تلاش و مسابقه خویش را در پیشرفتهاى علمى و اجتماعى و سازندگى و اداره این جهان به عهده بگیرند. اما باید با صراحت گفت که این حضور، در سطوح اجتماعی و فرهنگی متمرکز مانده و هنوز در ساختارهای قدرت و مدیریت سیاسی، به یک «نهاد پایدار» و «حضور تثبیتشده» تبدیل نشده است.
🔹وی در تحلیل علل و موانع ساختاری مشارکت ناکافی زنان در عرصه قدرت و مدیریت سیاسی در ایران خاطرنشان کرد: یک رویکرد، رویکردی نمادگرایانه است که به جای نهادینهسازی مشارکت سیاسی زنان از طریق توسعه ساختارها، رویهها و قوانین پایدار، به انتصابات محدود، مقطعی و اغلب نمایشی بسنده میکند. در این رویکرد، انتصاب چند زن در مناصب غیرکلیدی، بیش از آنکه بیانگر یک تغییر رویکرد نهادی باشد، کارکردی تبلیغاتی و تزئینی دارد که هدف آن پاسخگویی به مطالبات افکار عمومی داخلی یا فشارهای بینالمللی است، بدون آنکه تداومی در سیاستگذاری یا برنامهریزی کلان داشته باشد.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با بیان اینکه رویکرد دوم، رویکردی تعلیقی است که هرگونه اقدام مؤثر در جهت ارتقای جایگاه سیاسی زنان را به «حل تدریجی مسائل فرهنگی»، «تغییر نگرشهای جامعه» یا «فرارسیدن شرایط مساعد» موکول میکند، خاطرنشان کرد: در این چارچوب، تحقق مشارکت سیاسی زنان نه بهمثابه هدفی توسعهمحور، بلکه بهعنوان امری ثانوی، وابسته به پیشفرضهایی مبهم و زمانبر در نظر گرفته میشود. این رویکرد، عملاً با تعویق انداختن تصمیمگیریهای راهبردی، فرصتهای تاریخی برای اصلاح ساختارهای قدرت را از میان میبرد و مسئولیت را از سطوح سیاستگذار به حوزه عمومی یا تحولات خودجوش فرهنگی منتقل میکند.
🔹بهروزآذر ادامه داد: هر دو رویکرد یاد شده، به دلایل متعدد از جمله فقدان اراده سیاسی در سطح کلان، نبود طراحی ساختاری منسجم، کمبود نظامهای پرورش و شناسایی استعدادهای مدیریتی در میان زنان، و تعارض دیدگاههای فرهنگی و سیاسی درباره نقش زن در جامعه، نتوانستهاند بسترهای لازم برای نهادینهسازی مشارکت زنان در حکمرانی را فراهم کنند.
🔹وی ایجاد شکاف جنسیتی در ساختار قدرت و تضعیف شاخصهای عدالت اجتماعی در کشور را از پیامدهای اساسی عدم بسترهای لازم برای نهادینهسازی مشارکت زنان در حکمرانی برشمرد و ابراز داشت: برای عبور از این وضعیت، نیازمند یک رویکرد سیستمی هستیم که ناظر بر طراحی سازوکارهای مشخص و قابل پایش باشد.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با تاکید بر عدالت استحقاقی بیان کرد: نخست باید اصل عدالت استحقاقی را مبنا قرار دهیم؛ بدین معنا که زنان نه صرفاً به خاطر جنسیت، بلکه بر اساس شایستگی و توان مدیریتی خود، به مناصب کلیدی دست یابند.