🔹دوم، این حضور باید از طریق قوانین بالادستی مانند برنامههای توسعه، آییننامههای اجرایی، و سازوکارهای شفاف جذب و ارزیابی، در ساختار اداری کشور نهادینه شود. سوم، باید شاخصهای کمّی و کیفی برای سنجش روند مشارکت سیاسی زنان طراحی شود تا بر اساس دادههای واقعی، نه صرفاً روایتهای شخصی یا رسانهای، امکان اصلاح مسیر فراهم شود.
🔹بهروزآذر با طرح این سوال که چگونه میتوان این تحولات را از سطح سیاستگذاری به واقعیت عملیاتی تبدیل کرد؟، یادآور شد: در برخی گفتمانهای سطحی، حضور زنان در عرصههای سیاسی و مدیریتی با تصورات نادرستی چون تضعیف نهاد خانواده یا تعارض با نقش مادری همراه میشود؛ در حالی که در نگاه رهبر انقلاب، زن مسلمان میتواند در عین پایبندی به نقشهای اصیل خانوادگی، در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی نیز مؤثر و جریانساز باشد.
🔹وی با بیان اینکه رهبر انقلاب بارها تأکید کردهاند که زن مسلمان نه در تقابل با مرد، بلکه مکمل مرد و بر اساس ظرفیتهای بیبدیل زنانه و مادرانه خود، میتواند در مسیر تحقق تمدن اسلامی ایفای نقش کند، عنوان کرد: بر این اساس، سیاستورزی زنانه، نه صرفاً حضور در رقابتهای سیاسی، بلکه نوعی تعهد اجتماعی، کنشگری آگاهانه و مسئولیتپذیری در قبال سرنوشت کشور و مردم است.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با بیان اینکه در بازتعریف این نگرش، رسانهها، نظام تعلیم و تربیت، نهادهای دینی و همچنین فضای مجازی، مسئولیت سنگینی برعهده دارند، گفت: این نهادها باید با الگوسازی صحیح، تصویری الهامبخش از زن سیاستورز مسلمان ارائه دهند؛ زنی که مشارکت سیاسیاش نه برای قدرتطلبی، بلکه برای نجات ایران، خدمت به جامعه، و پاسداری از ارزشها است. زنی که در سیاست، همانگونه میاندیشد و عمل میکند که در خانواده: زنی مسئول، مهربان، مصلح، و مؤمن؛ زنی که با حفظ تمام وجود زنانه و مادرانهاش، سیاست را عرصهای برای تربیت جامعه و ساختن آینده میداند، نه میدان تقابل و حذف.
🔹بهروزآذر افزود: این چیزی بود که در وجود خانم زهرا شجاعی بهروشنی میدیدیم؛ زنی فرهیخته، دغدغهمند و پایبند به ارزشهای دینی که توانست در عرصه سیاست و مدیریت، الگویی متفاوت و در عین حال اصیل از زن مسلمان ارائه دهد. زهرا شجاعی، مشاور رئیسجمهور در امور زنان و رئیس مرکز امور مشارکت زنان در دولت اصلاحات بود. او با پشتوانهای علمی در حوزه فلسفه تعلیم و تربیت و سابقه فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی، از معدود زنانی بود که در دهههای اخیر، سیاستورزی را با روح مادرانه، اخلاقمداری و تعهد دینی آمیخت.
🔹وی بیان اینکه مرحوم زهرا شجاعی به نگرش جنسیتی عادلانه باور داشت، اظهار داشت: آن مرحوم تفاوتهای زن و مرد را نه مایه تبعیض، بلکه منشأ تفاوت در نوع اثرگذاری میدانست. زن را نه نسخهای از مرد، بلکه موجودی با ظرفیتهای متمایز میدید که میتواند با تکیه بر همان خصایص زنانه – چون مهربانی، مسئولیتپذیری، صبوری، و نگاه تربیتی – در ساختن جامعه نقشآفرین باشد.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با تاکید بر اینکه زهرا شجاعی، حقیقتاً «مادر همه» بود؛ چه در رفتار شخصیاش با همکاران و چه در نوع نگاهش به سیاست و جامعه، تصریح کرد: برای او، سیاستورزی چیزی فراتر از رقابتهای قدرت بود؛ سیاست برایش، تداوم همان مسئولیتی بود که در خانه مادری میکرد: ساختن، پرورش دادن، مراقبت از انسان و جامعه. او نشان داد که یک زن مسلمان میتواند در همان حال که مادری میکند، در سیاست هم مؤثر باشد؛ بیآنکه از زنانگیاش بکاهد یا از تعهدش به خانواده فاصله بگیرد.
🔹بهروزآذر اضافه کرد: در وجود زهرا شجاعی، «دولت زنی» بود که سیاست زنانهای را متجلی کرد که ریشه در هویت اسلامی، عقلانیت اجتماعی، و عاطفه مادری داشت؛ سیاستی برای صلح، برای عدالت، برای ساختن آیندهای بهتر نه فقط برای زنان، بلکه برای همه انسانها.
🔹وی با بیان اینکه نیازمند راهاندازی یک نظام ملی برای شناسایی، پرورش و ارزیابی مدیران زن هستیم، خاطرنشان کرد: بسیاری از اوقات، چالش نبود گزینههای شایسته برای مدیریت، ناشی از فقدان بانک اطلاعاتی منسجم و سیستم پرورش استعدادهاست. چنین سامانهای میتواند مبتنی بر شاخصهایی روشن، ظرفیتهای مدیریتی زنان را در سطوح محلی و ملی شناسایی کرده و مسیر ارتقای آنان را تسهیل کند.
🔹معاون رئیسجمهور در امور زنان و خانواده با بیان اینکه برنامه تربیت ۵۰۰ مدیر جوان و کارآمد در دستورکار دولت چهاردهم قرار گرفته است، ابراز داشت: این طرح، گامی عملی در مسیر شناسایی و تربیت زنان توانمند برای نقشآفرینی در مدیریتهای میانی و عالی کشور خواهد بود.