قسمت شانزدهم شرح مناجات شعبانیه 🤲 الهی! فَلَکَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا یَبیدُ کَما تُحِبُّ وَ تَرضی. الهی‌اِنْ اَخَذتَنی بِجُرمی اَخَذتُکَ بِعَفوِکَ وَ اِنْ اَخَذْتَنی بِذُنُوبی اَخَذتُکَ بِمَغفِرَتِکَ وَ اِنْاَدْخَلْتَنی النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُّکَ. معبود من! حمد و ستایش بی نهایت و دائم و همیشگی از آن توست که‌همواره در فزونی است و فنا نمی پذیرد، آن گونه که دوست داری ومی پسندی؛ معبود من! اگر مرا به جرمم باز خواست فرمایی،، من از تومی پرسم عفوت کجاست؟ و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمایی، از مغفرت توخواهم پرسید. و اگر مرا در آتش افکنی، من به همه دوزخیان اعلام خواهم‌کرد که تو را دوست دارم.⬇️⬇️⬇️⬇️ نکاتی از این فراز 1. حمد و ستایش بیش از حد و دائمی از پروردگار؛ 2. یاد نمودن صفات مهر خداوند در صورت مؤاخذه او از بنده اش. «اِلهی فَلَکَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً...». حمد و ستایش کردگار گذشته از آنکه حمد و ستایش معبود و توصیف او، فی نفسه، برای عبد، عملی‌سرورانگیز و لذت بخش می باشد و اساساً از لذت های یک عاشق این است که‌معشوقش را حمد و ستایش نماید، چنانچه سعدی می گوید: یاد تو روح پرور و وصف تو دل فریب/ نام تو غم زُدای و کلام تو دلربا/ حمد و ستایش، توصیف معشوق، برای عبد بسیار ثمر بخش و پر فایده نیزمی باشد و یکی از درهای ورودی به بارگاه کبریایی حضرت حق تعالی، حمد وستایش او است.🔻🔻🔻 مناسب است برای اثبات این مهم به حکایتی اشاره شود: نقل است که: چون حکیم ابوالقاسم فردوسی وفات کرد، شیخ ابوالقاسم کُرَّگانی‌بر او نماز نکرده و عذر خواسته‌بود که او مداح کفار بوده است. اندکی بعد، در خواب‌مشاهده کرد که فردوسی در بهشت فردوس، غرق در نعمت های آسمانی است. 🌳🌳🌳🌳🌳🌳 شیخ به او گفت: به چه چیز، خدای تعالی تو را آمرزیده و در جنت ساکن‌گردانید؟ فردوسی گفت: بدان سبب که بیتی این گونه در توحید و ستایش‌پروردگار سروده ام:⬇️⬇️⬇️ جهان را بلندی و پستی تویی ندانم چه ای، هر چه هستی تویی.👌👌👌 «اِلهی اِنْ اَخَذْتَنی بِجُرمی...». صفات جمالیه در برابر صفات قهریه به رخ کشیدن صفات جمالیه خداوند، مانند صفات عفو و مغفرت و کرم وعطوفت... دربرابر مؤاخذه و توبیخ حضرتش، از رموز گشودن دریچه های رحمت به سوی‌خویش می باشد. از درس های مهم این فراز دعا در حقیقت دعوت عملی به درخواست رحمت از خداست. یاد آوری سبقت رحمت خدا بر غضبش باعث تقویت حس شکر گزاری و دوری از کارهایی است که موجب خشم و ناراحتی خدا از بنده اش خواهد شد.🌹🌹🌹🌹