عملیات کربلای ۵ بود. تازه هنوز نه روز از ۱۷ سالگی‌اش گذشته بود. وصیت نامه‌اش را شروع کرد به نوشتن. اول حلالیت طلبید! بعد تقاضا کرد که عزیزانش در فراقش نگریند و اگر می‌خواهند علاقه‌شان را نشان بدهند هدفش را دنبال کنند و نگذارند سلاحش بر زمین بماند. به نماز جمعه تاکید کرده بود و خواسته بود که ادامه دهنده راه امام باشند. گفته بود اگر امام تنها بماند عاقبتمان مثل کوفیان است و دنیا و آخرت نخواهیم داشت.