اولین قدم که جعفر صادق (علیه‌السلام) برای جلوگیری از زوال مذهب شیعه برداشت اولین قدم برجسته جعفر صادق برای جلوگیری از زوال مذهب شیعه مخالفت با عقیده ای بود که گویا به تقلید مسیحیان بین شیعیان بوجود آمد. قبل از اینکه جعفر صادق به سن رشد برسد در مذهب شیعه يك تمايل بوجود آمده بود که برای آینده آن مذهب خیلی خطر داشت. آن تمایل این بود که عده ای از شیعیان متنفذ، به فکر افتاده بودند که پیغمبر اسلام و على بن ابيطالب (ع) و بعد از او حسن بن علی و حسین بن علی و علی بن حسین و محمد بن علی (محمد باقر) که ائمه شیعیان میباشند دارای جنبه ملکوتی نیز هستند. به این معنی که عقیده پیدا کردند که در وجود پیغمبر اسلام و هر يك از ائمه، دو ماهیت وجود دارد یکی ماهیت خدائی و دیگری ماهیت بشری. به عقیده آنها سرشت پیغمبر اسلام و سرشت هر يك از ائمه مذهب شیعه، نیمی سرشت خدائی است و نیمی سرشت آدمی. از اولین روزی که جعفر صادق شروع به تدریس کرد بشدت با این عقیده که پیغمبر اسلام و ائمه شیعه، و خود او، نیمی سرشت خدائی و نیمی سرشت آدمی داشته باشند مخالفت نمود و گفت سرشت پیغمبر و سرشت اجدادم و خود من، سرشت بشرى است و در پیغمبر اسلام، و اجدادم و خود من، سرشت خدائی وجود ندارد و پیغمبر صریح گفت آن بشر مثلكم (یعنی من انسانی هستم مثل شما). علت اینکه جعفر صادق (ع) با شدت با این عقیده مخالفت نمود این بود که میدانست این عقیده سبب تفرقه مذهب شیعه خواهد شد و بر اثر آن مذهب ضعيف خواهد گردید و شعب آن به فرقه های دیگر ملحق خواهد شد و مذهب شیعه از بین خواهد رفت. 📚|@zendegibaketab