پاسخ به 3 : آقای محمد زمانی قلعه: بله . در مرور زندگی ، لحظه ی تصادف را با احاطه ی کامل دیدم. صدمات و دردهائی که در اثر تصادف به جسم فیزیکی من وارد میشد بلافاصله از طریق یک منبع نور واسطه به انرژی یا نور بسیار رنگارنگ که هیچکدام از رنگها نظیری در این دنیای مادی ندارد. و من شاید بتوانم به نوعی آن را به رنگ طلائی توام با آبی تشبیه کنم که البته باز هم این یک توصیف ناقص است. هر جزئی از این رنگها صدها معنا و مفهوم داشت که بی اندازه زیبا بودند و به همراه نوعی از موسیقی ازلی که مربوط به آنجا بود و امکان شنیدن و احساس آن در این دنیا و خصوصاً با حس های پنجگانه ما وجود ندارد در روح من و انوار من به صورت تلطیف شده ذخیره میشد تا برای خودم بماند و بایگانی شود. این دردها برای من به معنی گرم شدن لطیف شدن آرام شدن و احساس شارژ شدن بود که گویی بخشی از روند تکامل من بودند. برنامه پرطرفدار زندگی پس از زندگی http://eitaa.com/joinchat/2599157794Cd132efc1d5