یک محقق NDE میگوید :
برخی از کسانی که دچار NDE میشوند از حیث اعتقادی افرادی عادی بوده اند که از نظر خودشان و دیگران علم یا ویژگی خاصی در این زمینه ها نداشته اند.
با این وجود چنین فرصت بزرگی به ایشان داده شده است.
در این باره باید گفت کوچک و بزرگ بودن ارزش اعمال به گونه ای است حقیقتش در نزد خداوند است.
برای مثال آقای زمانی قلعه در آن عالم می بینند که یک آب دادن ساده به یک درخت چنان ارزش بزرگی داشته است که ایشان در زمان حیات خودش هرگز تصور نمیکرده اینقدر مهم بوده باشد.
بنابراین خداوند به لطف و کرم خود گاه فردی را به خاطر یک یا چند عمل خیر به ظاهر ساده (اما در واقع بزرگ) مورد رحمت و کرم خود قرار داده و با نشان دادن گذرای آن عالم به ایشان ، بخشش و هدایت خود را شامل حال ایشان و دیگرانی که از آن مطلع میشوند می کند.
و این همه فقط و فقط ناشی از لطف و کرم خداوند و رحمت و بخشایش اوست که گاهی حتی به پاداش اعمال یا عملی ساده و اندک هم نسبت به بنده ی قابل هدایت و خوشذات (اما لغزشگر) خود شفقت می ورزد.
🌸 مهمترین نشانه بر صحت این مدعا آن است که تمام افرادی که دچار NDE شده اند پس از این تجربه دچار تحول عمیق شخصیتی، اعتقادی و رفتاری شده و مابقی عمر را در کارهای عام المنفعه و امور خیر و عشق ورزیدن به خالق و محبت کردن به خلق الناس صرف می کنند.
بنابراین درمی یابیم که می بایست در خوبی کردن و نیکی ورزیدن نسبت به مخلوقات، خلقت و خالق هیچ عملی را کوچک نپنداشته و از انجام هر عمل خیری - ولو اندک به نظر رسد- خودداری نورزیم.