🌺🍃 پرسش رسیده از عضو محترم کانال ( ڪـــــرمــــانــــےِِ عارف عاشق): 🍃🌺آقای زمانی از لحظات جان کندن چیزی اشاره نکردند ... مگه نمیگند آدمیزاد سخت جون میده ؟ از نظر من چون ایشون سختی جان کندن را نچشیده بود اصلا نمرده بود بلکه این حالت ایشون یک حالت خاصی با اسم خاصی دارند ... آیا فرضیات من درسته؟ بعدشم سختی اصل کاری از زمان سرازیری قبر و با گذاشتن آخرین سنگ لحد و بلافاصله با آمدن نکیر و منکر و بازپرسی اینان شروع میشه پس پناه به خدا می برم از شب اول قبر. و در آخر این که همه که یه جور نیستند بعضی ها جاشون بدتره و بعضی ها بهتر و فقط این شهیدان هستند که زنده اند و ما ظاهرشان را بی جان تصور می کنیم ... و این بنده خدا هم تا حدودی حالات یک شهید را داشته بود پس بستگی به این داره که آدم چه جور از دنیا بره. اگر با شهادت و بی گناه مانند ایشون که تصادف و بی گناه مرده بود تا حدودی حکم شهید را داشت. واسه همینم هی چیزهای قشنگ قشنگ درک می کرده ... 🍃🌺پاسخ کوتاه از آقای زمانی قلعه: به این سوال قبلا پاسخ داده ام ولی بازهم تکرار میکنم ،من به هیچ عنوان سختی و جان کندن و سخت جان بودن را تجربه نکردم بلکه بالعکس آنرا فوق‌العاده زیبا و دلپذیر دیدم به شکلی که میتوانم از ته دلم و تمام وجودم بگویم شیرین تر از این تجربه را نمیتوانم تصور کنم. 🍃🌺 پاسخی تشریحی از مدیر کانال: در خصوص این پرسش همیشگی که چرا آقای زمانی قلعه سختی و فشاری در هنگام مرگ (تخلیه کالبد) تجربه نکرده اند. باید گفت اگرچه در منابع ما روایات و احادیث فراوانی وجود دارد که تایید می کند ((لحظه ی مرگ برای نیکوکاران زیباترین لحظات حیات و برای شخص بدکار بدترین لحظات است)) ، با این وجود، معمولا بنا به عللی (که برای نگارنده نامعلوم است) عموم جامعه عادتا فقط به آن قسمت از احادیث توجه کنند که صرفا مربوط به انواع تلخ و سخت تخلیه کالبد است. یک سند مکتوب: 👇 شیخ صدوق را رییس محدثان شیعه دانسته اند. کتاب «علل الشرایع» یکی از آثار برجسته ایشان است که در حوزه اسرار عبادات جزء اصلی ترین منابع محسوب می شود. 🌺روایتی در این کتاب: از حضرت صادق (ع) درباره چگونگی مرگ سوال شد، ایشان فرمودند: «مرگ برای انسان نیک کردار مانند استشمام خوش ترین بوهاست و حالتی بر او عارض می شود که تمام رنج ها و محنت ها تمام می شود. اما برای فرد بدکردار همچون گزیدن افعی و نیش عقرب و چه بسا سخت تر از اینهاست.» سند دیگر: درروایتی از پیامبر اکرم(ص) است که فرشته ی موت دو شاخه گل برای انسان نکوکار می آورد. یکی از آنها باعث فراموشی دارایی و فرزندان می شود که فرد دیگر غصه نمی خورد و یکی دیگر رایحه ای از عالم الهی دارد که وقتی محتضر آن را درک می کند، سخاوتمندانه جانش را می دهد. و البته در برخی روایات هم آمده که این دو ، در واقع ، شاخه گل نیستند بلکه دو نسیم ( دو جریان لطیف) هستند که از حرم الهی می وزند. دو جریان روح نواز و جان فزا که یکی از آنها مونسیه و دیگری موسخیه است و در نتیجه انسان نکو، به راحتی جان می دهد همانند سادگی و دلنشینی بو کردن یک گل. 🍃🌺 سند دیگر: خدمت امام صادق ـ عليه السّلام ـ عرض كردند:گروهي مي گويند كه آن (جان دادن براي فرد بدکار) سخت تر از بريدن به ارّه، پاره كردن با قيچي و شكستن با سنگ و گردش محور آسياب در حدقه چشم است. حضرت فرمود: براي بعضي از بدكاران و كافران به همين گونه است ... در مقابل كساني كه در دنيا اهل نیکوکاری بوده و عمري را با عمل به دستورات الهي و دوري از محرمات الهي سپري كرده اند در هنگام جان دادن فرشتگانی را ملاقات مي كنند كه با آنها برخوردي از روي شرافت و بزرگواري دارند. (منبع: فيض كاشاني، محجة البيضاء، ترجمه دكتر عارف، آستان قدس رضوي، ج 8، ص 256.) 🍃🌺 سند دیگر : قرآن کریم . سوره نحل . آیه 32 : «پرهيزكاران كساني هستند كه فرشتگان جان آنان را در حالي كه پاك و پاكيزه اند مي گيرند و به آنان مي گويند : 👈《 درود بر شما باد.》 🍃🌺 سند دیگر : ر روايتي است كه از پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ سؤال كردند فرشته مرگ چگونه جان آدمي را مي گيرد؟ حضرت فرمودند: فرشتة مرگ هنگام مردن فرد نیکوکار نزد وي آن گونه مي ايستد كه برده اي ذليل نزد مولي، او و يارانش نزد انسان نیک مي ايستند و نزديك نمي شوند تا اين كه نخست فرشتة مرگ سلام كند و به او بشارت به بهشت دهد.. منبع: من لا يحضره الفقيه، بيروت، دارالتعارف، 1411، ج 1، ص 135 👇ارائه ی اسناد ادامه دارد... 🌺🍃