زندگی از غسالخونه تا برزخ
شده وقتی یه مرده رو می شویید به سرنوشتش هم فکر کنین؟ بله. ما نمیتونیم بی تفاوت باشیم. با خودمون فکر
میشه یک مورد از کسانی رو که براتون متفاوت بوده و شستن اون تو ذهنتون مونده رو برای ما بگید؟ یک خانم رو چند وقت پیش آوردن که حدود 90 سال داشت. بسیار چهره ی معنوی و روحانیی داشت. من فکر میکردم که این مادر خودمه و اون چهره ی مومن بسیار رو من تاثیر گذاشته بود. حس نمیکردم که مرده. به نظرم می اومد که داره من رو میبینه و فکر میکردم که خوابه. حس میکردم که چهره اش میخنده. خیلی به حالش غبطه خوردم و حس کردم که چه عمر پر باری داشته.  آیا شده مرده ای را بشویید و دلتان برایش بسوزد ؟ شاید باور نکنین اما ما برای  همه ی مرده ها دل میسوزونیم. خصوصا جوونها و بچه ها. ببینین ما هر پیرزنی رو روی اون سنگ مادر خودمون میدونیم. هر بچه ای رو بچه ی خودمون و هر جوونی رو جوون خودمون. تصادفی ها خیلی سخت از یادمون میرن. یا کسانی که میسوزند. اونها هم خیلی دلمون رو آتیش میزنند و از ته دل براشون گریه میکنیم و غصه میخوریم.   مصاحبه با غساله http://eitaa.com/joinchat/2599157794Cd132efc1d5