آمبولانس ماشین حمل اموات یه متنی روی ماشینهای حمل اموات دیدم چند وقت پیش شاید دیده باشید یا شنیده باشید «آخرش مسافر خودمی» شاید نوشته در نظر اول طنز باشه ولی یه حقیقته اگه تمام عمرت پای پیاده اینور و اونور رفته باشی اگه انواع و اقسام ماشین های لوکس رو سوار شده باشی آخرش یه روزی هممون سوار این ماشین میشیم و مسافر همین ماشینیم چه دلمون بخواد چه نخواد یه موضوع دیگه که به نظرم اهمیت داره خواستم اینجا بگم اسم این ماشین« آمبولانس حمل میت» هستش نه ماشین «نعش کش» یه کم دقت کنیم توی بیان حرفامون تا شخصیت خودمون و بقیه حفظ بشه راننده های این آمبولانس ها هم برای خودشون دنیایی دارن با اموات . کاری که این راننده ها انجام میدن مثل کاری که ما غسال ها میکنیم به این راحتی ها نیست و همه کس توانایی انجام دادنش رو ندارن تنها موندن با یه میت توی جاده بعضی وقتا چندین ساعت رانندگی در حالی که یه میت ‌پشت سرت هست شب یا روز شاید برای خیلیها سخت باشه پس سعی کنیم بهشون احترام بزاریم و موقع حمل میت دست تنها ولشون نکنیم .