حتی اینکه به این باور برسیم که حتی اگه کسی ازمون سنش کمتره، باز دلیل نمیشه که بخوایم در مقابلش دچار تکبر شیم

یا حتی اگه کسی یه استعدادی که ما داریم و نداره، دلیل بر ضعیف بودنِ اون نیست

و این باعث نشه که بخوایم بهش فخر بفروشیم

اگه به این باور برسیم که ما هرچیزی که داریم، از لطف و رحمتِ خداست؛ دیگه درگیر تکبر نمیشیم

حتی اگه کسی به خاطر کار مفید و یا حتی استعدادمون تشویقمون کرد، در کنار تلاش کردن برای بهتر شدن، همش با خودمون تکرار کنیم که ما هیچی از خودمون نداریم و هرچی که هست لطف خداست

قدرت فراتر از هرچیز و هرکس خداست اونه که باعث موفقیتِ انسان میشه

درسته که انسان این قابلیت که به هر چیزی که اراده کنه میتونه دست پیدا کنه رو، داره

اما حتی این موضوع هم بدون خواست خدا شدنی نیست

یادمون باشه که تکبر داشتن، چیزی جز تباهی نداره

اینم یاد بگیریم که اعتماد به نفس داشتن، با تکبر زمین تا اسمون تفاوتشه

اگه واقعا میخوای که از شر تکبر خلاص شی... باید شدتِ متواضع شدنت رو بالا ببری

خودِ متواضع شدن، حتی باعث به وجود اومدنِ عزت نفس هم میشه