آی بندهٔ خدا حواستو جمع کن دلیو نشکنی حواست باشه که باعث خورد شدن غرور و شخصیت فردی نشی علاوه بر اینکه از ذهن اون فرد هیچ وقت فراموش نمیشی،خدا هم جای حق نشسته

قلب، دل، جایگاه خداست اگه بشکنیش تمامِ دنیارو هم به اون شخص بدی باز نمیتونی جبرانش کنی

من نمیگم ها!

پیامبراکرم(ص)میفرمایند: هرکهمؤمنیراغمگینکندانگاهدنیارابهاوبدهداینبخشش کفاهعملاونخواهدبودوبرایاوپاداشیبهدنبالنخواهددداشت:! ویا... امامصادق(ع)میفرمایند: اگرشمادلیراشکستیدنمیتوانید جبرانآندلشکستگیراکنیداگرهمهٔدنیارابهاودهید:!

یه سری کارای ما ادم ها مثل کنایه زدن، سرکوفت زدن، مقایسه کردن، نیش زدن، مسخره کردن، با صدای خیلی بلند بی ادبانه صحبت کردن و... همه و همه باعث شکستن دل طرف مقابل میشه خیلی جاها خودمون نمیفهمیم ها یا بعدا میفهمیم( دقیقا اونموقعی که کار از کار گذشته)

اونجا که پشیمونی سودی نداره گیریم طرف بخشیدت ته دلش حلالت کرد خدا از گناهت چشم پوشی کرد اخرِ اخرش میتونی حافظه ی طرفو پاک کنی؟

مومن حواست باشه حافظه ی انسان خیلی قویه همه چیو ضبط میکنه مخصوصا اونجاهایی که یه رفتاری از کسی ببینه که اندازه جونش و یا حتی بیشتر از اون دوستش داره

تویه مسلمون اگه ادعا میکنی که گوش به فرمان خدا هستی و خواستار بهشت مراقب باش تو زندگیت، که نکنه یه خراش تو دل بنده ی خدا بندازی

چرا؟

چونامامعلی(ع)میفرمایند: خداوندحقوقبندگانشرامقدمبرحقوقخودقرارداده وکسیکهحقوقبندگانشرارعایتکندحقوقالهیرانیزرعایتخواهدکرده:!

ما آدما یه چیزی تو وجودمون داریم به اسم غرور همین باعث میشه که به گناه بیوفتیم هرکسی رو در حد خودمون ندونیم،مسخرش کنیم،خودمونو بالاتر از هرکسی ببینیم و... همین حس باعث میشه حتی تنها تر هم بشیم

ولی یادمون نیست که خدا یادش میمونه عزت و ذلت دست خودشه که... هیچ اما! جواب کارِ تویی که باعث اشک ریختن بندش شدی رو میده،دیر یا زود؛ این دنیا یا اون دنیا ولی بیخیالت نمیشه