یه سری کارای ما ادم ها مثل کنایه زدن، سرکوفت زدن، مقایسه کردن، نیش زدن، مسخره کردن، با صدای خیلی بلند بی ادبانه صحبت کردن و... همه و همه باعث شکستن دل طرف مقابل میشه خیلی جاها خودمون نمیفهمیم ها یا بعدا میفهمیم( دقیقا اونموقعی که کار از کار گذشته)

اونجا که پشیمونی سودی نداره گیریم طرف بخشیدت ته دلش حلالت کرد خدا از گناهت چشم پوشی کرد اخرِ اخرش میتونی حافظه ی طرفو پاک کنی؟

مومن حواست باشه حافظه ی انسان خیلی قویه همه چیو ضبط میکنه مخصوصا اونجاهایی که یه رفتاری از کسی ببینه که اندازه جونش و یا حتی بیشتر از اون دوستش داره

تویه مسلمون اگه ادعا میکنی که گوش به فرمان خدا هستی و خواستار بهشت مراقب باش تو زندگیت، که نکنه یه خراش تو دل بنده ی خدا بندازی

چرا؟

چونامامعلی(ع)میفرمایند: خداوندحقوقبندگانشرامقدمبرحقوقخودقرارداده وکسیکهحقوقبندگانشرارعایتکندحقوقالهیرانیزرعایتخواهدکرده:!

ما آدما یه چیزی تو وجودمون داریم به اسم غرور همین باعث میشه که به گناه بیوفتیم هرکسی رو در حد خودمون ندونیم،مسخرش کنیم،خودمونو بالاتر از هرکسی ببینیم و... همین حس باعث میشه حتی تنها تر هم بشیم

ولی یادمون نیست که خدا یادش میمونه عزت و ذلت دست خودشه که... هیچ اما! جواب کارِ تویی که باعث اشک ریختن بندش شدی رو میده،دیر یا زود؛ این دنیا یا اون دنیا ولی بیخیالت نمیشه

گفتم که تو داری به جایگاه خدا اهانت میکنی اگه دل بندشو به درد بیاری،همینطوری راحت ازت نمیگذره

روایت داریم از پیامبر(ص): ازار و اذیت بنده ی خدا مثل ازار دادن پیامبر خداست و این یعنی اذیت کردن خدا! و چنین شخصی در تمامی کتاب های اسمانی یه انسان ملعون شناخته شده!

خیال نکن دونه دونه افراد رو به بازی میگیری و ولشون میکنی و میری سراغ بعدی خیال نکن یه حرفیو رو هوا زدی نه...عواقب داره،خالقِ همون کسی که دلشو شکستی داره میبینه

همه چیز رو ضبط میکنه!