موضوعِ محفل امشب در مورد تکبرِ موضوعی که گاهی کنترل کردنش سخت و دشوار میشه و حتی باعث به گناه انداختن انسان میشه

اصلا معنیِ تکبر یعنی چی؟ به زبون ساده بخوام بگم؛یعنی اینکه انسان خودشو از اطرافیانش همیشه بالاتر ببینه و حتی گاهی اطرافیانش رو هم بخاطر چنین احساسی، تحقیر کنه!

اینطوری باشه که، تا به یه جایی رسید فکر کنه که حالا چه ادمِ بزرگی شده و به اصطلاح دیگه همه باید گوش به فرمانش باشن هرچی اون میگه گوش کنن

چرا؟

چون فکر میکنه خودش از همه برترِ از همه بیشتر میفهمه دیگه میشه بزرگ بقیه و هرچی اون میگه درسته

و حتی بخاطر این موقعیتی که بدست اورده، باعث ازار و اذیت دیگران بشه

چطوری؟

یه نمونه اش زورگویی!

خود بینی یا همون تکبر، واقعا کار قشنگی نیست علاوه بر اطرافیان، ممکنه به خود انسان هم اسیب بزنه

عمیق بخوایم بهش نگاه کنیم... تکبر داشتن اصلا در شأن یه انسانِ عاقل نیست

یه سری مواقع انقدر این حس درونِ انسان بزرگ میشه، که از یه جایی به بعد ادما علاوه بر اینکه به چیزایی که دارن مینازن، با چیزایی که ندارن هم ، به قول خودمون پز میدن

یعنی اکثر چیزایی که فکر میکنن تو خودشون دارن و میتونن به خاطر اونا هرکاری کنن و هر حرفی بزنن، پوچ و تو خالیه