در کل غضب به معنای خشمِ، اما خشم داریم تا خشم

خشم در راه خدا، و یا برای خلق خدا؟

در حالت کلی خشم یه نوع احساسه و در وجود تمامی موجودات وجود داره و به خودیِ خودش مفیده ولی اگه کنترل نشه و دچار افراط و تفریط بشه ، به ضرر ادم تموم میشه

یعنی اگه نتونیم درست کنترلش کنیم، هم به روح و جسم ما و دیگران اسیب میرسونه، هم اینکه به گناه میندازه مارو

اگه بخوایم از دیدگاه اسلام به خشم نگاه کنیم:

در اسلام به خشم در راه خدا سفارش شده

این نوع خشم و کاربردشو به اسم شجاعت میشناسن

که باعث به وجود اومدن غیرت درون انسان و جهاد در راه خدا میشه

برای نمونه سخنِ { امیرالمومنین علی بن ابی طالب } رو مثال بزنیم :

خطاب به یاران خود : شما مى بينيد که پيمان هاى خدا شكسته می شود، اما به خشم نمى آييد، در حالى كه از شكسته شدن پيمان هاى پدرانتان به غيرت مى آييد و ناراحت مى شويد! _ نهج‌البلاغه، خطبه ۱۰۶

یعنی خشمگین شدن و غیرت داشتن برای خدا در برابر دشمنِ خدا، جزوی از وظایف ما مسلمون هاست، و پاداشی رو هم به دنبال داره

اما..! مشکل اکثر ما ادما در این باره میدونین چیه؟