در برابر ظلم سکوت کردن اشتباهه درست

اما گاهی اوقات ما به این بهانه سر موضوعات بسیار کم اهمیت و کوچیک هم خشمگین میشیم

کنترل نکردنِ خشم، عملِ تاسف اورِ نفرت رو هم به دنبال داره

در مقابل، کنترل کردنش باعث ارامش اعصاب و روان و سبک تر شدن روح میشه

منی که ادعای شیعه بودن دارم، باید انقدر روی خودم کار کرده باشم که بدونم کجا در راه خدا خشمگین میشم و کِی برای نیاز های خودم

مانندِ مولایم علی(ع) : نقل شده که علی (ع) در یکی از جنگ ها مردی را بر زمین افکند و سپس بر سینه او نشست تا سرش را جداکند! آن مرد به صورت آن حضرت آب دهان انداخت . حضرت علی(ع) برخاست و او را ترک کرد و بعد از گردشی در میدان، برگشت و سر او را جدا کرد. وقتی از حضرتشان سبب این کار را پرسیدند فرمود :”هنگامی که آب دهان به صورتم انداخت، من بر او خشم گرفتم و ترسیدم که اگر او را در چنین حالتی بکشم، خشم و غضب من در کشتن او دخالت داشته باشد. و من نخواستم که او را بکشم مگر تنها برای رضایت پروردگار.

بیا یه قولی به خودمون بدیم اونم اینکه بیشتر مطالعه کنیم، بیشتر وقت بزاریم برای روح و جسم خودمون، که بتونیم اکثرا خوب رو از بد تشخیص بدیم و برای سبک شدن روحمون تلاش کنیم به قولی: شهیدانه زندگی کنیم این رسمِ شهدا بوده که خشمشون رو کنترل میکردن

علاوه بر خدا، امام زمان(عج) هم همیشه در حال نگاه کردنمونه مراقب باش سر این احساسِ خشم عملی ازت سر نزنه که باعث دلخوری مولا بشه

خب محفلمون تا همینجا بس!

امیدوارم کمی تونسته باشم کمکتون کرده باشم،حرفای به درد بخوری زده باشم... البته که اول از همه با خودم بودم! ممنون که تا اینجا همراه بودید و صبوری کردید :)

مراقبِ‌خودتون،روحتون،قلبتون،افکارتون،کنترل احساساتتون باشید..! در پناه حق یاعلی مدد