🎥 محمدحسین شهریار شاعر پرآوازه ایران که به تعبیر آیه‌الله العظمی مرعشی نجفی، امیرالمومنین علیه‌السلام او را «شهریار ما» خطاب کردند، می‌گوید: پنج بُت را در زندگی شکستم تا تائب شدم و به عرفان قرآن و توحید راه پیدا کردم : - یکی مخدرات بود و یکی عشق مجازی بود و سوم تصوف و درویشی‌گری بود دیگری موسیقی بود و آخرینش رفقاء بودند... 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

📽 خداکند تا جوانید شهید نشوید! 🔹 تا جوانید ما با شما کار داریم. در پیری شهید شوید اما مثل شهدا زندگی کنید... 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

خدا به وجود جوان عبادت‌پیشه بر فرشتگان می‌نازد و می‌فرماید نگاه کنید این بنده من را که به خاطر من از شهوت خودش دست کشیده است. ▫️پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم؛ كنز العمال،۴۳۰۵۷ 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

متن و ترجمه روان «مناجات الخائفین» برگرفته از کتاب«درگوشیهای عاشقانه» إِلٰهِى أَتَراكَ بَعْدَ الْإِيمانِ بِكَ تُعَذِّبُنِى ؟ أَمْ بَعْدَ حُبِّى إِيَّاكَ تُبَعِّدُنِى ؟ أَمْ مَعَ رَجائِى لِرَحْمَتِكَ وَصَفْحِكَ تَحْرِمُنِى ؟ أَمْ مَعَ اسْتِجارَتِى بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِى ؟ حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُخَيِّبَنِى خدای من! وقت به تو ایمان آورده ام قرار است عذابم کن؟! یا بعد از اینهمه که دوستت داشته ام از خودت دورم کن؟! وقت امیدم به مهربانی و چشم پوشی توست آب پاکی روی دستم بریزی؟! یا وقت به گذشتت پناه آورده ام تنهایم بگذاری؟! نه! نه! گُلِ روی بزرگواری تو کجا ناامیدکردن من کجا؟! لَيْتَ شِعْرِى أَلِلشَّقاءِ وَلَدَتْنِى أُمِّى؟ أَمْ لِلْعَناءِ رَبَّتْنِى ؟ فَلَيْتَها لَمْ تَلِدْنِى، وَلَمْ تُرَبِّنِى، وَلَيْتَنِى عَلِمْتُ أَمِنْ أَهْلِ السَّعادَةِ جَعَلْتَنِى، وَبِقُرْبِكَ وَجِوارِكَ خَصَصْتَنِى، فَتَقَِرَّ بِذٰلِكَ عَيْنِى، وَتَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِى کاش میفهمیدم واقعا مادرم مرا برای عاقبت به شری به دنیا آورده؟ یا تربیت کرده که سرانجام رنج بکشم؟ اگر اینطور باشد اصلا بهتر که مادرم مرا به دنیا نمی آورد و بزرگم نمیکرد! کاش میفهمیدم مرا هم جزو خوشبختها نوشته ای؟ و نزدیکی و همسایگی خودت را برایم کنار گذاشته ای؟ اگر اینطور باشد، چه خبر خوشی است! چقدر دلم آرام میگيد! إِلٰهِى هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهاً خَرَّتْ ساجِدَةً لِعَظَمَتِكَ ؟ أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّناءِ عَلىٰ مَجْدِكَ وَجَلالَتِكَ ؟ أَوْ تَطْبَعُ عَلىٰ قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلىٰ مَحَبَّتِكَ ؟ أَوْ تُصِمُّ أَسْماعاً تَلَذَّذَتْ بِسَماعِ ذِكْرِكَ فِى إِرادَتِكَ؛ أَوْ تَغُلُّ أَكُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمالُ إِلَيْكَ رَجاءَ رَأْفَتِكَ ؟ أَوْ تُعاقِبُ أَبْداناً عَمِلَتْ بِطاعَتِكَ حَتَّىٰ نَحِلَتْ فِى مُجاهَدَتِكَ ؟ أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلاً سَعَتْ فِى عِبادَتِكَ ؟ خدایا! آیا باور کنم روسیاهی را نصیب صورت هایی میکنی که در مقابل بزرگی ات به سجده افتاده اند؟! زبانهایی را لال میکنی که شکوهت را ستایش کرده اند؟! به دلهایی مُهر «باطل شد» میزنی که مِهرت را در آغوش داشته‌اند؟! یا گوشهایی را کر میکنی که در راه رضای تو از شنیدن ذکرت سرمست میکرده اند؟! آیا دستبند به دستهایی میزنی که به سوی تو به امید دلجویی از طرف تو بر بال آروزها بلند شده اند؟! یا بدنهایی را مجازات میکنی که پی پیروی از تو رنجور شده‌اند؟! و پاهایی را که پایِ کار عبادت تو بوده‌اند؟! إِلٰهِى لَاتُغْلِقْ عَلىٰ مُوَحِّدِيكَ أَبْوابَ رَحْمَتِكَ، وَلَا تَحْجُبْ مُشْتاقِيكَ عَنِ النَّظَرِ إِلىٰ جَمِيلِ رُؤْيَتِكَ .إِلٰهِى نَفْسٌ أَعْزَزْتَها بِتَوْحِيدِكَ كَيْفَ تُذِلُّها بِمَهانَةِ هِجْرانِكَ ؟ وَضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلىٰ مَوَدَّتِكَ كَيْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرارَةِ نِيرانِكَ ؟ إِلٰهِى أَجِرْنِى مِنْ أَلِيمِ غَضَبِكَ، وَعَظِيمِ سَخَطِكَ خدایا! کسانی را که یگانه ات دیدند و پرستیدند پشت درهای رحمتت نگذاری! و چشم مشتاقانت را از زیبایی دیدارت محروم نکن! چطور ممکن است خدای من جانی را که با یکتاپرست عزیزش کرده ای با ذلت دوری ات ذلیل کن؟ و دلی که گلش بر پایۀ محبت تو شکل گرفته و بسته با داغی آتشت بسوزانی؟ خدای من! خودت پناهم بده از خشم دردناک و سنگینت يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا رَحِيمُ يَا رَحْمانُ، يَا جَبَّارُ يَا قَهَّارُ، يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ، نَجِّنِى بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِ النَّارِ، وَفَضِيحَةِ الْعارِ، إِذَا امْتازَ الْأَخْيارُ مِنَ الْأَشْرارِ، وَحَالَتِ الْأَحْوالُ وَهَالَتِ الْأَهْوالُ، و قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَبَعُدَ الْمُسِيئُونَ، ﴿وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَهُمْ لَايُظْلَمُونَ﴾. ای دل‌رحمِ بخشنده! مهربان بخشاینده! قدرتمند همیشه پیروز ! و آمرزندۀ پرده پوش! به لطفت از عذاب آتش و ننگ رسوایی نجاتم بده روزی که راه بهترین‌ها از بدترین‌ها جدا می‌شود اوضاع و احوال همه به‌هم می‌ریزد به دلها ترس و وحشت می‌افتد نیکوکاران نزدیک میشوند و بدکاران دور «و هرکس هرچه کاسب شده بی کم و کاست میگيرد و به هیچکس ظلمی نمیشود.

کسی که نمازش قضا شده با ناامیدی می‌گوید من به جایی نمیرسم 😔 چون فکر می‌کند این عمل اوست که در عالم تاثیرگذار است اما خداوند می‌فرماید: اعمالت تو را سرسوزنی📌 بالا نمی‌برد تو باید وظیفه‌ات را انجام بدهی و نمازت را بخوانی، ولی کار فقط دست من است. اگر خواستم، "حُر" را هم بالا می‌برم و اگر نخواستم تو "بلعم باعورا" هم که باشی، می‌روی ته جهنم!🔥 ▫️حجة‌الاسلام‌والمسلمین استاد وکیلی 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

بله غم ندارم چون امام رضا علیه‌السلام جان رو دارم... ❤️ #امام_رضایی_ام 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

قرآن، در ترکیه نگارش می‌شود، در عربستان چاپ می‌شود، در مصر تلاوت می‌شود، و در یمن عمل می‌شود. 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

چو دَخلت نیست خرج آهسته‌تر کن... #ذخیره_نورانیت #سیروسلوک 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

پناه بر نجف و پناه بر امیرالمؤمنین عليه‌السلام؛ در لحظات نفس‌گیر زندگی: به جز از عَلی نباشد به جهان گره‌گشایی طلب مدد از او کن چو رِسد غم و بلایی 🌱 سه+تاپ | @setup_ir

📡 پانزدهمین برنامه زنده «سه‌تاپ۲» ▫️پرسش و پاسخ آزاد محتوایی+ذکر توسل باحضور ارزشمند حجةالاسلام و المسلمین استاد وکیلی (مولف کتب بینهایت، سلوک توحیدی و صدها عنوان دیگر، استاد سطح عالی حوزه علمیه مشهد و...) 📅 فردا سه‌شنبه (بیست‌و‌سوم شوال‌المکرم) ٢ اردیبهشت ⏰ ساعت ١٩:١۵ (یادآور برا خودتون تنظیم کنین) لینک: p.javanan.org/setap ___ 🌱 «سه‌تاپ» سامانه قرارهای معنوی، معرفتی @setup_ir

#صوت_کامل 🌙 لایو پانزدهم سه تاپ | پرسش و پاسخ 🎙حجةالاسلام و المسلمین استاد وکیلی ⏰ بیست‌و‌سوم شوال‌المکرم؛ ٢ اردیبهشت ___ 🌱 «سه‌تاپ» | قرارهای هماهنگ معنوی، معرفتی @setup_ir

❌ دعایی مشهور ولی نادرست 🔹 شخصی در حضور حضرت امیر علیه‌السلام به این تعبیر دعا کرد: «خدایا مرا محتاج خلق خودت نگردان!». حضرت فرمود: دیگر این طور نگو. عرض کرد: پس چه بگویم؟ فرمود: بگو «خدایا مرا محتاج بَدان خلق خودت قرار نده!». 🔸 منظور این است که جمله اول نشدنی است زیرا نحوه خلقت انسان این طور است که همواره در پیشبرد زندگی دنیایی خودش به دیگران نیازمند است. «ایاک نَسْتَعینُ‏» هم نمی‌گوید که انسان نباید استمداد از دیگران بجوید. 🔹 پس مطلب چیست؟ آنچه این آیه شریفه می‌رساند این است که: آن اعتماد نهایی و آن تکیه‏‌گاه قلب انسان یعنی آنچه که در واقع و نفس‏ الامر انسان به آن تکیه دارد بایستی خدا باشد و آنچه را که از آن در دنیا استمداد می‏‌جوید به عنوان وسیله بداند، و بداند که حتی خود انسان، قوای وجودی او، نیروی بازوی او، نیروی مغزی او، همه و همه وسائلی هستند که خداوند آفریده و در اختیار او نهاده است و سر رشته در دست اوست. 🔸 و لذا چقدر انسان در دنیا به وسائلی اعتماد می‌کند ولی بعد می‌بیند که برخلاف انتظارش آن وسیله کمکی که باید بکند انجام نداد. گاهی می‌شود که به قوای خویش اعتماد می‌کند و می‌بیند که حتی آنها نیز تخلف می‏‌ورزند. تنها قدرتی که اگر انسان به او تکیه کند و برنامه‏‌اش را با او تنظیم کند هیچ نگرانی نخواهد داشت خداست. 📗 استاد شهید مطهری، آشنایی با قرآن، ج۲، ص۴۶-۴۵ 🌱 سه+تاپ | @setup_ir