💠🔹امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام⇩ 《الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثْمَانِ: إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ》 آن كس كه به كار جمعيتى راضى باشد همچون كسى است كه در آن كار با آنها شركت نموده منتها آن كس كه در انجام كار باطل دخالت دارد دو گناه مى‌كند: گناه عمل و گناه رضايت به آن ولى شخصى كه بيرون از دايره عمل است و به آن راضى است تنها مرتكب یک گناه مى‌شود و آن گناه رضايت است ↲نهج البلاغه، حکمت ۱۵۴