بار آخری ڪه با هم صحبت ڪردیم باز همان حرف‌ها را تڪرار ڪرد. گفت: مامان،حلالم ڪن. دعا ڪن شهید بشم. من هم با همان جمله تڪراری جوابش را دادم و گفتم: برای شهادت اول نیتت را خالص ڪن. این‌بار گفت: مامان بخدا نیتم خالصِ خالصه. ذره‌اۍ ناخالصی توش نیست. این را ڪه شنیدم بهش گفتم: پس،شهید میشوی آن‌قدر از شنیدن این حرف خوشحال شد ڪه از پشت خط صدایِ جیغ‌هایش می‌آمد. باز هم ادامه داد و گفت: پس دعا ڪن بدنم هم مانند شهدایِ ڪربلا تڪه‌ تڪه شود. از این خواسته‌اش جا خوردم و گفتم: محمدرضا! این دعا از من برنمی‌آید.. راوی: مادر#شهیدمحمدرضادهقان‌امیری

اگر دلتان گرفت یاد عاشورا کنید و مطمئن باشید غم شما از غم ام المصائب خانوم زینب کبری(س) کوچکتر است.. #شهیدمحمدرضادهقان‌امیری

یادمان باشد! طوری برخورد و عمل نڪنیم ڪه شرمنده‌ی خون شهدا شویم.. #شهیدمحمدرضادهقان‌امیری