#سلام_امام_زمانم مهدی نظری به ما عنایت کن مارا به صراط خود هدایت کن مهدی! اگر از منتظرانت بودیم چون دیده ی نرگس نگرانت بودیم با این همه روسیاهی و سنگدلی ای کاش که از همسفرانت بودیم #العجل‌مولای‌غریبم

📌#روایت_کرمان بزرگ شده ام 🌱میان زخمهایش گفته بود می خواهد در آینده افسر شود. 👮‍♂افسر آینده کشورمان از زخمهایش گذشت و بلند شده است، افسری که قبل از گرفتن درجه، مجروح شد! باید کم کم خبر شهادت محمدعلی را به او می دادند، گفتند:(( شهید آوردن گلزار یزدان آباد.))🥀 الیاس بی معطلی گفت:(( وقتی رفتین استقبالش، ازش بخواید محمد علی زودتر از آی سی یو مرخص بشه! )) همه نگاهش می کردند. دایی(پدر محمدعلی) کنار گوشش گفت:((ممدعلی رفته، همون روز شهید شد، نگفتیم چون حالت خوب نبود. )) الیاس جا خورد. ماتش برده بود، 😭بلندبلند گریه کرد و گفت:(( چرا همون روز بهم نگفتین؟ ... مگه بی تابی از من دیدین؟ فک کردین اونقدر بزرگ نشدم که بتونم تحمل کنم؟!)) 📝راوی:رحیمه ملازاده مجروح الیاس ایزدی

ء . ممنون که هوامو داری داش ابراهیم :) .

🔻یکی از مجروحان حادثه تروریستی کرمان به شهادت رسید رئیس اورژانس کرمان: 🔹نازنین آچکزهی، یکی دیگر از مجروحان حمله تروریستی کرمان، بامداد امروز به شهادت رسید. 🔹شمار شهدای حمله تروریستی کرمان به ۹۵ نفر رسید. 🔹اکنون ۱۰ نفر از مجروحان این حادثه در بیمارستان‌های کرمان و تهران بستری هستند

مصاحبه همشهری با همسر شهید رو حتما ببینید. فوق العاده است این زن👌🏻🌹 #همسر_شهید_امیدزاده

♦️امیرمحمد انصاری، نوجوان اهل امیدیه خوزستان وقتی خانه شان آتش گرفت مادر و دو‌خواهر کوچکش را از مهلکه نجات داد 🔹 اما خودش به خاطر افتادن کولر پشت در، میان‌ آتش و‌دود گرفتار شد و به دلیل سوختگی شدید یک روز بعد در بیمارستان آسمانی شد. روحت شاد مرد باغیرت... ایثار و فداکاری از ویژگی‌های بارز شهداست.

روز چهارشنبه متعلق است به وجود نازنین امام جواد علیه السلام هدیه میدهیم میلیونها صلوات به آن بزرگوار و شفای همه بیماران را از ازش میخواهیم

ما اهل اینجا نیستیم!!! شهید حاج احمد کاظمی

📌#روایت_کرمان «گل های سرخ» 🍃یکی یکی کاور شهدا را باز می کردیم و مشخصات ظاهریشان را می نوشتیم.توی جیب ها و کیف هایشان دنبال کارت شناسایی می گشتیم و اگر نداشتند می نوشتیم«مجهول الهویه» و شماره گذاری می کردیم و می فرستادیم پزشکی قانونی. 🔹زیپ نهمین کاور را باز کردم.یک دختر تقریبا ۱۲ ساله با لباس سفید گل گلی که گل های قرمزش میان رد خون ها گم شده بودند.ترکش ها بدن کوچک و نحیف دخترک را آنقدر آزرده بودند که بدون دست زدن هم می توانستم استخوان های خرد شده را حس کنم.یکی از بچه ها داد زد:«یا رقیه» و صدای گریه توی سردخانه پیچید. من اما نباید گریه می😭 کردم.سر تیم بودم و کمرخم کردنم کارها را لنگ می کرد؛پیکر شهدا نباید روی زمین می ماند.بغضم را به زحمت فرو دادم و اشک هایم را قسم دادم که نریزند. بچه ها را دلداری دادم و آرام کردم. آخرین پیکر که راهی پزشکی قانونی شد، رفتم سمت گلزار.از بین گیت ها به سختی رد شدم و خودم را رساندم به آغوش حاج قاسم.جایی که بغضم باید سر باز می کرد و رازهای دلم بر بلا می شد.🥺 📝راوی: جوادعسکرپور_پرستار، مدیر فرهنگی دانشگاه و مسئول سردخانه در شب حادثه ✍نویسنده: مهدیه سادات حسینی